روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
می باقی بده تا مست و خوشدل
به یاران برفشانم عمر باقی
«حافظ»
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) صورت کسی یا چیزی را کشیدن.
۲- (اِمص.) تصویرگری، صورت سازی. ج. تصاویر.
۳- صورتی که بر کاغذ، دیوار و غیره کشند.
۴- شرح دادن، شرح و بیان. ؛ ~سه بعدی تصویری که عمق و ...
(~. بَ) (حامص.) تهیه تصاویر به وسیله فیلمبرداری، عکاسی یا نقاشی.
(~. گَ) (حامص.)
۱- تهیه تصاویر از عکس، نقاشی و همانند آن.
۲- تصویرسازی.
(تَ حُ) [ ع. ] (مص ل.) با هم خندیدن.
(تَ دّ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) ضد یکدیگر بودن.
۲- (اِمص.) ناسازگاری.
(تَ رُ) [ ع. ] (مص م.) یکدیگر را زدن، زد و خورد کردن.
(تَ) [ ع. ] (اِ.) جِ تضریس. چیزهای دندانه دار.
(تَ عُ) [ ع. ] (مص ل.) دو چندان شدن.
(تَ فُ) [ ع. ] (مص ل.) به هم یاری رساندن.
(تَ مُ) [ ع. ] (مص ل.) ضامن یکدیگر شدن.
(تَ ضَ جُّ) [ ع. ] (مص ل.) اظهار آزردگی کردن از اندوه.
(تَ یِ) [ ع. تضحیه ] (مص م.)
۱- قربانی کردن گوسفند، شتر و مانند آن.
۲- غذا دادن به کسی هنگام چاشت.
(تَ ضَ رُّ) [ ع. ] (مص ل.) زیان دیدن.
(تَ ضَ رُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- زاری کردن.
۲- التماس کردن.
(تَ ضَ رُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- شعله ور شدن آتش.
۲- برافروخته شدن از خشم.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- سخن چینی کردن.
۲- فتنه انگیختن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) دندانه دار کردن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- دو برابر کردن.
۲- ضعیف کردن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) گمراه کردن.
(تَ ضَ مُّ) [ ع. ] (مص ل.) در برداشتن، شامل بودن.
