روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
فی الجمله می‌کنی و فرو می‌گذارمت
«حافظ»
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- اثر کردن.
۲- نفوذ کردن ج. تَأثیرات.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) با اصل و استوار کردن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) کسی را به گناه نسبت دادن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) مهلت دادن.
(تَ أَ حُّ) [ ع. ] (مص ل.) یگانه شدن، یکی شدن.
(تَ أَ خُّ) [ ع. ] (مص ل.) پس ماندن، عقب افتادن.
(تَ أَ خّ) [ ع. ] (مص ل.) برادری کردن دو گروه با هم.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- دیر کردن.
۲- دیر آمدن.
۳- (اِمص.) دیرکرد.
(تَ أَدُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- فرهنگ آموختن.
۲- باادب شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- تربیت کردن.
۲- تنبیه کردن.
(تَ یِ) [ ع. تأدیه ]
۱- (مص م.) گزاردن، پرداختن.
۲- (اِمص.) پرداخت.
(تَ أَ ذُّ) [ ع. ] (مص م.) آگاهانیدن، آگاه کردن.
(تَ أَ ذّ) [ ع. ] (مص ل.) آزرده شدن، آزار دیدن.
(زِ) (اِمص.) تاختن، یورش.
(تَ أَ سُُ) [ ع. ] (مص ل.) دریغ خوردن، اندوه خوردن.
(تَ أَ سّ) [ ع. ] (مص ل.) پیروی کردن، اقتدا کردن.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) بنیاد نهادن.
۲- (اِمص.) بنیانگذاری.
(تَ أَ صُّ) [ ع. ] (مص ل.) با اصل گردیدن، ثابت و راسخ شدن.
(تَ أَ لُّ) [ ع. ] (مص ل.) دوست شدن، الفت یافتن، دمساز شدن.
(تَ أَ لُّ) [ ع. ] (مص ل.) اندوهگین شدن، دردمندی نمودن.
