روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
هر که عیب دگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد
«سعدی»
(نِ) (اِمص.)
۱- رؤیت.
۲- بصیرت.
(بَ یِّ نِ) [ ع. بینه ] (اِ.) دلیل آشکار، برهان واضح. ج. بینات.
(بَ یا بِ نَ) [ ع. بینونه ] (اِمص.) جدایی، مفارقت.
(بِ یْ یُ بِ یْ نُ لْ لا) [ ع. ] (عا.) سوگند گونه‌ای برای تأکید ادعای خود یا پرسیدن حقیقت از کسی.
(اِ.) نک بید.
(رِ) (ص.)۱ - بی کس، غریب.
۲- بی قدر، بی اعتبار.
(اِ.) شب پره، خفاش.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) جِ بیت ؛ خانه‌ها، اتاق‌ها. ج. بیوتات.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) خانه‌ها، اتاق‌ها.
(وَ) [ په. ] (اِ.) عددی معادل ده هزار.
(بَ)(اِ.)۱ - چشمداشت، توقع.
۲- طمع.
۳- امید، آرزو.
(بَ سَ دِ) (ص فا.)
۱- چشم به راه.
۲- متوقع، طمعکار.
(بَ دَ) (مص م.)
۱- انتظار داشتن.
۲- چشم داشتن.
۳- طمع داشتن.
[ فر. ] (اِ.) بخشی است از علم شیمی که به مطالعه پدیده‌های حیاتی می‌پردازد.
[ فر. ] (اِ.) زیست شناسی.
(وِ) (ص. اِ.) زن بی شوهر، مرد بی زن.
(بُ) [ تر. ] (ص. اِ.) بزرگ، مهتر.
(بَ) [ سنس. ] (اِ.) عروس.
(بَ) (حامص.) عروسی، نکاح.
[ فر. ] (اِ.) کتابی که در آن زندگی نامه شخصیتی شرح داده شده باشد، سرگذشت، شرح حال، زندگی نامه. (فره).
