روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآیی
«حافظ»
[ تر. ] (اِ.)
۱- کدبانو.
۲- مادربزرگ.
۳- از خال‌های ورق که میان شاه و سرباز جای دارد.
(ص مر.) بی مانند، بی نظیر.
(جَ هَ) [ فا - ع. ] (ق مر.)
۱- بی سبب، بدون دلیل، بی علت.
۲- بیهوده.
(جِ گَ) (ص)
۱- ترسو.
۲- بدون رنج و زحمت.
(حَ) (ص مر. ق مر.)
۱- بی اندازه، بی شمار.
۲- بی کران، غیرمحدود.
(حِ) [ فا - ع. ] (ص مر.) بی اندازه.
(حَ یَّ) [ فا - ع. ] (ص مر.) بی غیرت.
(خَ طَ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- بدون آسیب.
۲- بی ارزش.
(خُ) (ص مر.)
۱- بی هوش، بی حال.
۲- بی اختیار، بلااراده.
۳- شوریده.
۴- (عا.) بیهوده، بی فایده.
(ص مر.)
۱- بی فکر، بی اندیشه.
۲- غافل.
۳- بی غم، لاقید.
(دَ رَ) (ق مر.) بی تأمل، فوراً.
(دَ) (ق مر.)
۱- بی مضایقه.
۲- بدون ملاحظه و خودداری.
(دَ تُ) (ص.) مجازاً فاقد زیرکی ی ا ورزیدگی لازم برای کار و فعالیت، دست و پاچلفتی.
(دَ) (ص مر.) بی سر و سامان، بی سرمایه.
(دُ لَ) (اِمص.) بدبختی، اِدبار.
(رَ) [ فا - ع. ]
۱- (ق مر.) بدون ارتباط، بی رابطه.
۲- بی اساس، مهمل.
(رَ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- سخت دل، شقی، قسی.
۲- ظالم، ستمکار.
(رَ) (ص مر.)
۱- بدون رنگ.
۲- عالم وحدت.
۳- کنایه از: ساده و بی آلایش.
(رَ) (ص مر.) بی غیرت.
(ص مر.) مخنُث، اَمْرَد.
