روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
تابد از دلم شبها پرتوی چو کوکبها
صبح روشنم خوانی گر شبی مرا بینی
«رهی معیری»
(بَ) (ص فا.) جهنده، جست زننده.
(بُ) (اِ.) نوعی آبگوشت که با گوشت بُز، حبوبات، سبزی و مواد دیگر درست کنند.
(بِ یا بُ) (اِ.) ابزاری که به وسیله آن زنگ آیینه، تیغ و مانند آن را بزدایند.
(بُ. دِ) (ص مر.) ترسو، جبان.
(بَ رَ) (اِ.) دانه گیاه کتان که از آن روغن گیرند.
(بُ زُ) (ص.)
۱- دارای حجم، وسعت یا کمیت زیاد.
۲- برجسته، نمایان.
۳- بالغ، بزرگسال.
۴- دارای سن بیشتر.
۵- عنوان احترام آمیز برای پدر، مادر، دایی و...
۶- رییس، پیشوا.
(~. دِ)(ص.) نامبردار، مشهور.
(~. تَ) (مص م.) احترام گذاشتن، تکریم کردن.
(~.) (ص مر.) سالمند، مسن.
(بُ زُ) (ص مر.)
۱- شریف، محترم.
۲- باشکوه، با جلال.
(بَ زَ) (اِ.) قورباغه.
(بُ لِ) (اِمر.) بچه بز، بز خردسال.
(بَ زَ سَ مِ) (اِمر.) جلبک.
(بَ زَ غِ) (اِ.) چلپاسه، مارمولک.
(بَ) [ په. ] (اِ.) جشن و طرب و مهمانی.
(ی) (~.) (ص فا.) آن که مجلس عیش و مهمانی را آرایش می‌کند، بزم آراینده.
(بَ وَ) [ په. ] (اِ.) غذای حاضری، ساندویچ.
(بُ مَ جِّ) (اِ.) سوسمار.
(بُ مُ) (اِمر.) پرنده‌ای از راسته دوندگان جزو تیره کازوآرها که وضع و شکل ظاهر آن کاملاً شبیه شترمرغ است ولی قد وی کمی از شترمرغ کوتاه تر و گردنش مخصوصاً از گردن شترمرغ قصیرتر است. ساق پای وی نیز ...
(بَ) (اِمر.) مجلس شراب و جشن و جای عیش و شادمانی و ضیاف خانه.
