روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
ساقی بیار باده و با محتسب بگو
انکار ما مکن که چنین جام جم نداشت
«حافظ»
(بِ بِ) (ق.) حالتی است برای نگاه کردن و آن مستقیم و معنی دار به کسی یا چیزی نگاه کردن است.
(بَ بَ) (اِ.) نوعی نان ایرانی گرد یا بیضی کلفت تر از تافتون با رویه معمولاً شیاردار.
(بَ بَ یَّ) [ ع. ] (مص جع .) توحش، وحشیگری.
(بَ بَ تَ) (مص م.) مقید کردن.
(~. بَ تِ) (ص.) جعلی، مجعول.
(بَ بَ) [ معر. ] (اِ.) عود، از آلات موسیقی شبیه تار که کاسه اش بزرگتر و دسته اش کوتاه تر است.
(~. تَ) (مص ل.) روا شدن، روا کردن.
(~. تَ) (مص ل.)
۱- برگردیدن.
۲- پیچیدن.
۳- تحمل کردن، تاب آوردن.
۴- توانایی داشتن، توان برابری داشتن.
(~. تِ) (ص مف.)
۱- برگشته.
۲- پیچیده.
۳- تاب آورده.
(بَ تَ) (ص تف.) بالاتر، بلندتر.
(~.) (حامص.)
۱- بالاتری، بلندتری.
۲- اولویت، رجحان.
(~. تَ) (حامص.) غرور، خودبینی، خودنمایی.
(بَ) (اِ.) کنایه از: هزینه‌های بی مورد و بی جا.
(بُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای بلندی که برای نگهبانی عمارت و قلعه درست کنند.
۲- قلعه، د ژ.
۳- هر یک از دوازده برج منطقه البروج که خورشید هر ماه در یکی از آن‌ها قرار می‌گیرد:
۱- حمل (فروردین).
۲- ثور(اردیبهشت).
۳- جوزا ...
(بُ) [ معر - فا. ] (حامص.) ساختن ساختمان‌های بلند و مرتفع در جوامع شهری.
(بَ) (ق.) شایسته، سزاوار.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) هدف، نشانه تیر. آماجگاه.
(بَ جَ یا ج ِ تَ)(مص ل.)=برجهیدن: پریدن از پایین به بالا یا به عکس، جهیدن.
(بَ جَ یا جِ تِ) (ص.)
۱- جهیده.
۲- برآمده.
۳- ممتاز، عالی.
(بِ) (اِ.) سیاره مشتری، اورمزد.
