روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد
«حافظ»
(اِ لِ) [ فر - فا. ] (ص نسب.) منسوب به الکتریک، مربوط به الکتریسته.
۱- برقی.
۲- مغازه و دکان فروش و تعمیر لوازم برقی.
(اَ کُ) [ فر. ع. الکحل ] (اِ.)
۱- جسمی است آلی، فرّار و دارای مزه تند که در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۲- مشروب سکرآور مانند: شراب، ویسکی و عرق.
(اَ کَ) [ ع. ] (ص.) کسی که دچار لکنت زبان است.
(اَ لَ) (عا.)
۱- (ص.) بیخود، بیهوده، بی جهت.
۲- (ق.) دروغکی.
( اُ ) (اِ.) نمونه، طرح.
(اَ گُ) [ فر. ] (اِ.) فرایندهای متناهی برای حل نوعی از مسائل، خصوصاً روشی که در آن به طور متوالی یک فرایند پایه برای حل مسئله تکرار شود.
(اِ لا) [ ع. ] (حر اض.)
۱- به سوی.
۲- تا.
(اِ لَ) [ ع. ] (ق.) تاکنون، تا این دم.
(اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ لیف ؛ تارها و رشته‌هایی که از گیاهان به دست می‌آید.
(اَ جِ) (اِ.) نوعی پارچه راه راه پشمی یا ابریشمی که با دست بافند؛ الاجه.
( اَ ) (اِ.)
۱- جفتک زدن چهارپا.
۲- جفتک.
(اَ دَ) (مص ل.) نک آلیزیدن.
( اَ ) [ ع. ] (ص.)
۱- خوی گرفته، معتاد.
۲- همدم، دوست.
(اَ یَ) [ ع. ] (ص تف.) درخورتر، سزاوارتر.
( اَ ) [ ع. ] (ص.) دردناک.
(اَ یَ) [ ع. ] (ص تف.) نرم تر، نرمخوتر.
(اِ یُ) [ از فر. ] (اِمص.) از خود بیگانگی.
(اِ نِ) [ از فر. ] (ص.) از خود بیگانه.
(اَ لْ یَ)
۱- دنبه.
۲- سرین.
(اُ مّ) [ ع. ] (اِ.) مادر.
