دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
غمگین مکن اگر نکنی شاد خاطری
گر مرهم دل نشوی نیشتر مباش
«صائب تبریزی»
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) بیرون آوردن، آشکار کردن، پیشی گرفتن.
۲- (اِ.) نام مرکز استان آذربایجان شرقی.
(~.) (ص نسب.)
۱- اهل تبریز.
۲- (اِ.) درختی شبه صنوبر با تنه راست و بلند که رنگ پوست و چوبش سفید می‌باشد و بلندی اش تا ۲۰ متر می‌رسد.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) شادباش گفتن.
۲- (اِمص.) شادباش، تهنیت.
(تَ بَ)(ص.) تباه و ضایع، از کار افتاده.
(تَ بَ سُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- پهناور شدن.
۲- گستردگی.
۳- گردش، تفرج.
۴- گستاخی، بی پروایی.
(تَ بَ سُّ) [ ع. ] (مص ل.) لبخند زدن.
(تَ دَ) (مص ل.) گرم شدن.
(تَ بِ) (اِمص.)
۱- گرمی، حرارت.
۲- تابش، فروغ.
(تَ) (اِ.) سینی، طَبَق فلزی.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) بشارت دادن، مژده آوردن.
(تَ بَ صْ بُ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) دم جنبانیدن.
۲- (اِمص.) چاپلوسی.
(تَ بَ صُّ) [ ع. ] (مص ل.) بینا شدن، شناسا گردیدن.
(تَ ص ِ رِ) [ ع. تبصره ]
۱- (مص م.) بینا گردانیدن.
۲- پند گرفتن.
۳- (اِمص.) توضیحی که برای روشن شدن بعضی از مواد قانون، به آن افزوده می‌شود.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) بینا کردن، شناسا گردانیدن.
(تَ بَ طُّ) [ ع. ] (مص ل.) سرکشی کردن، سرمستی کردن.
(تَ بَ طُّ) [ ع. ] (اِمص.)کاهلی، بیکارگی.
(~.) [ ع. ] (مص ل.) شجاع و دلیر شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) باطل کردن، باطل ساختن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) آستر کردن جامه را.
(تُ بَّ) [ ع. ] (اِ.) عنوان پادشاهان یمن ؛ ج. تبابعه.
