دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
چشم دل باز کن تا جان بینی
آنچه نادیدنی است آن بینی
«هاتف اصفهانی»
(لَ تِ) (اِ.) وجب، شبر.
(لِ) (اِمر.)
۱- پیکانی که مانند بیل می‌ساختند.
۲- پارو.
(~.) (اِمصغ.)
۱- نوعی پیکان شبیه بیل کوچک.
۲- تیر دو شاخه.
(لَ) (اِ.)
۱- منشور پادشاهان.
۲- قباله خانه و باغ و مانند آن.
[ فر. ] (اِ.)= بلیارد: نوعی بازی روی میزهای مخصوص پوشانده از ماهوت با چهار سوراخ در چهار گوش و دو سوراخ در حدوسط طولی دو طرف و تعدادی گوی در روی میز و چوب‌هایی در دست ...
[ فر. ] (اِ.) عددی معادل هزارمیلیون.
[ په. ] (اِ.) ترس، خوف.
(ص.)
۱- مریض، دردمند.
۲- ناتوان، رنجور.
(رِ) (اِمر.) جایی که بیماران را در آنجا بستری و معالجه کنند، مریض خانه.
(غَ) (ص مر.)
۱- علیل، رنجور، همیشه بیمار.
۲- کسی که بیماری او از روی ناز و غمزه باشد.
(ص مر.)
۱- ترسنده، بیم دارنده.
۲- ترسناک.
(مِ) (اِ.) عقدی است که به موجب آن یک طرف (بیمه گر) تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه (حق بیمه) از طرف دیگر (بیمه گذار) در صورت وقوع حادثه خسارت وارده بر او را جبران کند و انواع مختلف دارد: ...
(بَ یا بِ) [ ع. ] (مص.) جدایی.
(بِ) [ ع. ] (اِ.) میان، فاصله میان دو چیز.
(بَ یِّ) [ ع. ] (ص.) هویدا، واضح.
(بِ نُ لْ مِ لَ) [ ع. ] (ق مر. ص مر.) میان ملت ملت‌های مختلف.
[ په. ] (ص فا.)
۱- بیننده، بصیر.
۲- آگاه، هوشیار.
(بَ یا بِ بِ) [ ع - فا. ] (ق مر.) میانه، حد وسط، بین بین.
(بَ یِّ) [ ع. ] (اِ.) جِ. بینه ؛ دلیل‌های آشکار، براهین واضح.
(حامص.)
۱- بینندگی، بصیرت.
۲- قوه باصره.
