دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد
گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد
حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد
در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست
«حافظ»
(بِ) (ص) سازگار، قانع.
(بِ زُ بِ) (ص فا. اِ.) آن که کارش ساختن خانه و فروختن آن می‌باشد.
(~. کَ دَ)(مص ل.) نیک ساختن.
(بَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- گستردنی.
۲- شادروان.
۳- فراخی میدان.
۴- سفره چرمین.
(~. اَ تَ) [ فا - ع. ] (مص م.)
۱- اسباب فروختنی را در مکانی پهن کردن.
۲- فرش انداختن.
(بَ. دَ. وَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) کنایه از: اَلَم شنگه راه انداختن.
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) اسباب عیش و نوش را فراهم کردن.
(~. کِ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) بساط گستردن.
(بِ طَ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- ساده بودن.
۲- خوشرویی.
(بِ) [ ع - فا. ] (ص نسب.)
۱- خرده - فروش، خرازی فروش.
۲- کنایه از تریاکی و اهل عیش و نوش.
(بَ عَ) [ فا - ع. ] (ق.) فوری، آناً.
(بَ لَ) [ ع. ] (اِمص.) دلاوری، شجاعت.
(بَ سّ) [ ع. ] (ص.) خندان، گشاده رو.
(بِ) (ص مر.)
۱- مرتب، آماده.
۲- آسوده خاطر.
(بِ) (حامص.) اصلاح، درست کرداری.
(بَ مَ) (مص مر.)
۱- شمارش دفعه‌های چیزی در مدت معین یا دفعه‌های کاربرد واژه‌ای خاص در یک نوشته.
۲- فراوانی، وفور (ریاضی).
۳- فرکانس (فیزیک).
(بِ) (ق مر.) مانند، شبیه، نظیر.
(بِ) (حامص.) لمس.
(بِ وَ دِ) (ص فا.) لمس کننده.
(بِ دَ) (مص م.) لمس کردن.
