دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
کارم بدان رسید که همرازِ خود کنم
هر شام برق لامِع و هر بامداد باد
در چینِ طرهٔ تو دل بی حِفاظِ من
هرگز نگفت مسکنِ مألوف یاد باد
امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم
یا رب روانِ ناصحِ ما از تو شاد باد
خون شد دلم به یادِ تو هر گَه که در چمن
بندِ قبایِ غنچهٔ گل می‌گشاد باد
از دست رفته بود وجودِ ضعیفِ من
صبحم به بویِ وصلِ تو جان باز داد، باد
حافظ نهادِ نیکِ تو کامت بر آورد
جان‌ها فدایِ مردمِ نیکو نهاد باد
شوکت پور پشنگ و تیغ عالمگیر او
در همه شهنامه‌ها شد داستان انجمن
«حافظ»
(اُ ثا) [ ع. ] (اِ.) ماده، زن، زنینه ؛ ج. اناث.
(اِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- رهانیدن، رهایی دادن.
۲- آشکار کردن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نجیب ؛ پاک نژادان.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)۱ - برآوردن حاجت.
۲- پیروز شدن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نجد.
۱- زمین بلند.
۲- آن چه بدان خانه را زینت کنند.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- برآوردن نیاز.
۲- وفا کردن وعده.
(اَ) [ ع. ] جِ نجس ؛ پلیدی‌ها.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.) نجس کردن، پلید ساختن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ نجل ؛ فرزندان، نسل‌ها.
( اَ ) [ په. ] (اِ.) پایان، انتها.
(اَ دَ) (مص ل.)
۱- پایان گرفتن.
۲- اجرا شدن.
۳- منجر شدن.
(اِ جِ) [ ع. ] (مص ل.) کشیده شدن.
(اِ جِ) [ ع. ] (مص م.) کشیده شدن.
(اِ جِ) [ ع. ] (مص ل.) روشن شدن، آشکار گشتن.
(اَ جُ) [ ع. ] (اِ.) جِ نجم ؛ ستارگان.
(اِ جِ) [ ع. ] (مص ل.) یخ بستن، جامد گردیدن.
(اَ جُ مَ) [ په. ] (اِ.)
۱- مجمع، مجلس.
۲- گروه افرادی که برای هدفی مشترک گرد هم جمع شوند. ؛~ خیریه انجمنی از افراد نیکوکار برای کمک به افراد ناچیز و فقیر. ؛~اولیاء و مربیان انجمن ...
(اَ دَ) (مص ل.) = انجخیدن: چین و چروک یافتن پوست چهره و بدن.
(اَ دَ) (مص م.)
۱- ریز ریز کردن.
۲- بیرون کشیدن.
۳- نیشتر زدن در حجامت.
۴- زخم زدن.
( اَ ) (اِ.) = انجیل: تین، درختی از تیره گزنه‌ها و جزو دسته توت‌ها دارای میوه‌ای شیرین و گوشت دار با ویتامین‌های A، B، C و بر خلاف توت یک پایه‌است و گل‌های نر و ماده اش بر ...
