دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
بیا که وضع جهان را چنان که من دیدم
گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری
«حافظ»
[ فر. ] (اِ.) ماده‌ای است سمی که در توتون وجود دارد.
(نِ س) (ص مر.) نیک اندیش.
(حامص.) خوبی، احسان.
(نِ) (ص نسب.) منسوب به نی ؛ ساخته شده از نی.
(هَ یا هِ) (های غیر ملفوظ) (پس.) به صورت پسوند به معانی ذیل آید:
۱- نسبت و اتصاف: الف - به اسم عام پیوندد و صفت سازد: نبرده = نبردی. ب - به اسم عام پیوندد و مفهوم اخص یابد: زرده. ...
(حر.) سی و یکمین حرف از الفبای فارسی برابر با عدد ۵ در حساب ابجد.
(هُ) (پش.) خوب، نیکو، هژیر، هویدا.
(اِ.) هر فصل از کتاب «یسنا».
۱ - (ق ایجاب و تصدیق.) (عا.) آری، بلی. مق نه.
۲- (ق استفهام.) چه ¿ چه طور¿
[ په. ] (پس.) نشانه جمع.
۱ - (صت.) کلمه دال بر تنبیه، آگاه باش.
۲- (صت.) از ادات تحذیر است، هان، ها، مار. نروی ها! کلمه دال بر تحذیر:ها، مار.
(بِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) فرود آینده، نازل.
۲- ستاره هبوط کننده.
(تِ) [ ع. ] (اِفا.) آواز دهنده، آواز کننده.
(ص.) کدر، تیره. ؛ آب ~ واتول آب کدر و گل آلود.
(تِ) [ ع. ] (اِفا.) پرده درنده، پرده در.
(ص. ق.) = هاژ: درمانده، سرگشته. ؛~ و واج حیران، مبهوت.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- جدایی کننده.
۲- فایق، فاضل بر دیگر اشیا.۳ - سخن پریشان گوی.
(جِ رِ یا رَ) [ ع. هاجره ]
۱- (اِفا.) مؤنث هاجر.
۲- (اِ.) نیم روز (ظهر) در گرمای تابستان.
۳- شدت گرما، سختی گرما.
۴- رسوایی، فضیحت. ج. هواجر.
(جِ) [ ع. ] (اِفا.) آنچه در دل گذرد. ج. هواجس.
(اِمر.) (عا.) چرند و پرند، چرت و پرت.
