دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
می‌چکد ژاله بر رخ لاله
المدام المدام یا احباب
«حافظ»
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- بی اندازه، بی شمار.
۲- بی پایان، بی حد.
(مَ رَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- بیگانه، غریبه.
۲- کسی که مورد اعتماد نیست.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) غیرقابل تشخیص، غیرقابل حس.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- بی حد، بی انتها.
۲- حصار نشده.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) حل نشدنی، غیرقابل حل.
(ص.) معروف، مشهور.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.) نادیدنی.
(مُ) [ فا - ع. ] (ص.) ناکام، محروم.
(مَ) (ص.) پَست، بی غیرت.
(زَ) (اِ. ص.)
۱- دختر و پسری که برای زناشویی قرار گذاشته باشند.
۲- کاندید، شخصی که برای به عهده گرفتن مسئولیتی معرفی شده باشد.
(~.) (حامص.)معاشرت و عشق - بازی در دوران نامزدی.
(مُ سَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن که مسلمان نیست، کافر.
۲- دشنام گونه‌ای است مسلمانان را.
۳- سنگدل، قسی القلب.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) غیرقانونی.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) ناخوشایند.
(مُ یِ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن چه که موافق و سازگار نیست.
۲- درشت، خشن.
(مُ کِ) [ فا - ع. ] (ص.) محال، ناشدنی، نایافتنی.
(مِ یا مَ) [ په. ] (اِ.)
۱- نوشته، مکتوب.
۲- کتاب، صحیفه.
(~. رِ) (ص فا.) نامه بر، نامه آور.
(~. س) (ص مر.) نیک کردار.
(~.) (ص مر.) بدکردار، گناه کار.
