اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم
«سعدی»
(مَ) [ ع. ] (اِ.) نام عاشق عَذرا.
(ص نسب.)۱ - بدهکار.۲ - عاجز، بدبخت.
[ روس. ] (اِ.) ظرف بزرگ فلزی یا چینی که برای شست و شوی بدن در حمام تعبیه کنند.
(وَ. یَ) [ ع. ] (اشاره به آیه ۵۱ سوره قلم قرآن مجید) برای دفع بلا می‌خوانند یا نوشته آن را همراه خود نگاه می‌دارند.
(نِ) [ انگ. ] (اِ.) ماشین باری کوچک.
(نُ) (مص مر.) ظاهرسازی، تظاهر به انجام کاری.
(نَ یا نُ دَ) (مص م.) باز نمودن، نشان دادن.
(ق.)
۱- و آن زمان.
۲- به علاوه، وانگهی.
(گَ) (ق.) بعلاوه، وانگهی.
[ فر. ] (اِ.) گیاهی است بالا رونده از تیره ثعلب دارای میوه‌ای با جدار ضخیم و گوشت دار با بویی بسیار قوی و مطبوع و معطر با طعمی کمی شیرین که در شیرینی - پزی استفاده می‌شود.
[ فر. ] (اِ.) ماده معطری که به شکل بلورهای ریز سوزنی شکل سفید رنگ سطح خارجی وانیل را پوشانده و به علاوه از پوست میوه و سایر انساج گیاه وانیل استخراج می‌شود و پس از تبلور به شکل سوزن‌های ...
(شب جم.) هنگام تحسین و تعجب گفته می‌شود.
(هِ) [ ع. ] (اِفا.) بخشنده، عطا کننده.
(هِ مِ) [ ع. واهمه ] (اِ.) بیم، هراس.
[ ع. ] (اِفا.) سست، بی اساس.
(حر.) سی امین حرف از حروف الفبای فارسی. ؛ یک ~ جا نینداختن چیزی را حذف نکردن.
(وَ) (اِ.) وسیله‌ای است برای صید ماهی مرکب، از یک حلقه فلزی که در ته آن کیسه‌ای توری قرار داده‌اند و دسته دراز چوبی دارد و توسط یک تن در رودخانه انداخته می‌شود و بعد بالا آورده می‌شود.
[ ع. ] (شب جم.) افسوس! دریغ!
(پَ) (ق.) عقب، دنبال.
(~. گَ) (ص.) مرتجع، مخالف پیش رفت و اندیشه‌های نو.
