اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
«حافظ»
(هَ) (ص مر.)
۱- هم شغل.
۲- حریف، رقیب.
(~.) (حامص.)
۱- هم شغلی.
۲- شرکت با دیگری در کاری و شغلی.
(~. س) (ص.) نک. هم پیاله.
(~. کَ) (ص.) همراه، همنشین.
(~. کُ) [ فا - ع. ] (ص.)هم رتبه، هم - شأن.
(هَ. گِ) (حامص.) تقارب، کیفیت نزدیک شدن اجزای یک کل به یکدیگر.
(هَ. ش) (ص.) هم ارز، هم قدر.
(هَ) (ص مر.)
۱- هم آورد، هم نبرد.
۲- همتا.
(هُ) (اِ.)
۱- پرنده‌ای افسانه‌ای که به باور قدما اگر سایه اش بر سر کسی بیفتد آن شخص سعادتمند می‌شود.
۲- نامی است از نام‌های زنان.
(هَ) (ق.) همه، کل، تمام.
(هَ) (اِ.) آمار، شماره، عدد.
(هَ) (ق.) همواره، پیوسته.
(هَ ر) (ق.) = همواره: همیشه، دایم.
(هَ مّ) [ ع. ] (ص.) سخن چین، عیب کننده.
(هَ) [ ع. ] (اِ.) شیر درنده.
(هَ) [ په. ] (ص.) همتا، برابر، مثل، مانند.
(هُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- پادشاه بلند همت.
۲- دلیر، بخشنده.
(هَ مّ) [ ع. ] (ص.) سخن چین، نمام.
(هَ) [ په. ]
۱- (ضم.) آن چه که قبلاً ذکر شده.
۲- آن چه که در خاطر گوینده و شنونده معهود است.
۳- (ق.) همچنان.
۴- (ص.) مساوی، معادل، یکسان.
(~.) (ق.) به طور یقین، بی شک.
