اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش
«حافظ»
(~. ز) (اِمر.) وسیله‌ای برای مخلوط کردن، به ویژه مخلوط و همگن کردن مواد غذایی مایع.
(هَ) (حامص.)
۱- با هم زیستن.
۲- کیفیت همکاری و اتحاد دو جاندار مختلف است به منظور تغذیه یا ادامه زندگی.
(~. سَ) (ص.)
۱- هم وزن.
۲- هم - شأن، هم رتبه.
(~. گِ) (ص نسب.) دو یا چند شاگرد که نزد یک معلم درس می‌خوانند.
(~. شَ) (ص.) دو یا چند تن که در یک شهر تولد یافته یا زندگی کنند.
(~. شِ) [ فا - ع. ] (ص مر.) شبیه.
(~. ش کَ) (ص.) دو قلو.
(~. طِ) (ص.) برابر، مساوی.
(هَ. مَ رَ) [ فا - ع. ] (ص.) هم فکر، هم عقیده.
(هَ) (ص.) (عا.) همراه، رفیق.
(~. ل) (ص.) = هم پالگی:
۱- (عا.) کسی که با دیگری در یک پالکی و کجاوه نشیند.
۲- (کن.) کسانی که با هم جور و مناسب اند، هم ردیف.
(~. پُ) (ص.) متحد، پشتیبان.
(~. پُ) (حامص.) هم پشت بودن، یاری، یاوری.
(~. ل) (ص.)
۱- هم نشین، رفیق.
۲- کسی که با دیگری در نوشیدن شراب و عرق همراهی کند.
(~. پَ یا پِ) (ص.) کسی که با دیگری عهدی بسته، هم عهد.
(~. چَ) (ص.) رقیب.
(~. چ. کَ دَ) (مص ل.) حسادت ورزیدن.
(~. چُ)
۱- (ق تشبیه.) آن سان، آن - گونه.
۲- (ص.) مثل آن، مانند آن.
۳- (صفت به جای موصوف) چنان کس.
۴- به همان شکل، به همان صورت.
(~. چَ) (ص.) معادل، برابر.
(~. چُ) (ق.) مانند این، مثل این.
