اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
«حافظ»
(نَ) (ق.)
۱- اینک، اکنون.
۲- بل، بلکه.
(نِ کُ) (اِمر.) (عا.)
۱- ناله و زاری، شکوه و شکایت.
۲- اظهار درد زن حامله در موقع نزدیکی زایمان.
(نِ) = نکاب. نکاف: (اِ.) دستکش پوستی که میرشکاران بر دست کنند تا بتوانند باز و شاهین و جز آن‌ها را در دست گیرند، بهله.
(نِ) [ ع. ] (اِ) جِ نکته.
(نِ) [ ع. ] (مص م.) ازدواج، زناشویی.
(نُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- آماس بناگوش.
۲- آماسی است در بن زنخ شتر.
۳- بیماری ای است در حلق شتر.
(نَ) [ ع. ] (اِ.)۱ - عقوبت، عذاب.
۲- اشتهار به فضیحت و رسوایی.
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) عقوبت کردن، عذاب کردن.
(نَ یَ) [ ع. نکایه ] (اِ.)جراحت، آزردگی.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) باد نامساعد.
(نَ یا نِ بَ) [ ع. نکبه ] (اِ.) خواری، فلاکت، بدبختی.
(نُ ت ِ) [ ع. نکته ] (اِ.)
۱- نقطه.
۲- مفهوم لطیف و دقیقی که با دقت و تأمل دریافت شود.
(~.) [ ع - فا. ] (حامص.) دانستن مفاهیم دقیق و باریک.
(~. سَ) [ ع - فا. ] (ص فا.)باریک - بین، تیز فهم.
(~. پَ) [ ع - فا. ] (ص فا.) کسی که مطلب دقیق و باریک را خوب ادا کند.
(~.) [ ع - فا. ] (حامص.) ایراد - گیری، عیب جویی.
(نَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- شکستن عهد و پیمان.
۲- به هم زدن معامله.
(نُ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) دهاء، زیرکی.
۲- امر سخت و زشت.
(نُ کَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) زیرک گردیدن.
۲- دشوار گشتن.
۳- (ص.) در فارسی، مشخص، معین.
(نُ) [ ع. ] (اِمص.)۱ - زیرکی.
۲- سختی، شدت.
