آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
گرد دیوانگان عشق مگرد
که به عقل عقیله مشهوری
«حافظ»
(پَ دَ) (مص ل.)
۱- پاره شدن.
۲- ترکیدن، مردن.
(پَ) (اِ.) زن نار پستان، زن و دختر لیمو پستان، کاعب.
(پِ) (ق مر.)
۱- صبح زود.
۲- زود.
(پَ یا پِ) (اِ.) افزار کفشگران که بدان خط کشند، خط کش کفاشان.
(پِ) (اِ.) عصب، رشته سفید رنگ و سختی در بدن انسان و حیوان.
(اِ.)
۱- سیزدهمین حرف الفبای یونانی (~) و آن نماینده ستاره‌های قدر شانزدهم است.
۲- نشانه رابطه ثابت میان محیط دایره با قطر آن و آن تقریباً مساوی با ۱۴/۳ است.
هم (پِ یِ هَ) (ق مر.) پی درپی، پشت سر هم.
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- پا، قدم، گام.
۲- فاصله میان دو کف پا هنگام راه رفتن.
۳- بنیاد.
۴- نشان پا، ردُ پا.
۵- تاب، توان.
۶- مقدار کف پا.
۷- عقب، پس.
(پَ مَ) (اِ.)
۱- عارضه.
۲- حادثه.
(~. وَ دَ) (مص ل.) تاب آوردن، طاقت داشتن.
(پِ. اَ کَ دَ) (مص م.) بنیاد نهادن.
(پِ. بَ تَ) (مص م.) تعقیب کردن.
(~. بُ دَ) (مص ل.) آگاه گشتن، اطلاع یافتن.
(مِ) (اِمر.) زیر جامه، شلوار پارچه‌ای راحتی که در خانه پوشند؛ پیژاما.
(پِ جِ) [ انگ. ] (اِ.) دستگاهی که به وسیله آن، شخص برای تماس گرفتن از طریق تلفن با شخص مورد نظر فراخوانده شود، پی جو (فره)، فراخوان.
(پَ یا پِ) (ص فا.)
۱- جوینده ردّ پا یا اثر چیزی.
۲- جست و جو کننده.
(~.) (حامص.) جست و جو، کاوش.
(پِ دَ پِ) (ق مر.) پیاپی، متوالی، یکی پس از دیگری.
(پِ) (حامص.) بنیان گذاری.
(پِ یا پَ. س ِ) (ص فا.) رونده، راهرو.
