آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
نوشته‌اند بر ایوان جنه الماوی
که هر که عشوه دنیی خرید وای به وی
«حافظ»
(مُ قِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- عذاب کننده.
۲- پیگیر، دنبال کننده.
(مُ قِ دَ) [ ع. معاقده ] (مص ل.) با هم عهد و پیمان بستن.
(مُ) [ ع. معالاه ]
۱- (مص ل.) با کسی در بلندی نبرد کردن، معارضه کردن در بلندی.
۲- (اِمص.) ستیزه در بلندی.
(مُ لِ) [ ع. ] (اِفا.) علاج کننده، چاره - کننده.
(مُ لَ جَ یا جِ) [ ع. معالجه ] (مص م.) درمان کردن، علاج کردن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ معلاه ؛ بزرگواری، بلندی قدر و مرتبه.
(مُ مِ) [ ع. ] (اِفا.) معامله کننده.
(مُ مَ لَ یا مِ لِ) [ ع. معامله ] (اِمص.) داد و ستد، خریدوفروش.
۲- (مص ل.) با هم کار کردن.
۳- داد و ستد با یکدیگر.
۴- (اِ.) قرارداد.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جایگاه، جای باش، منزل.
(مُ نِ) [ ع. ] (اِفا.) ستیزکننده، عِناد ورزنده.
(مُ نَ دَ) [ ع. معانده ] (مص ل.) مخالفت کردن، دشمنی کردن.
(مُ نَ قَ) [ ع. معانقه ] (مص ل.) دست در گردن یکدیگر انداختن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ معنی.
(مُ هِ) [ ع. ] (اِفا.) هم عهد، هم پیمان.
(مُ هِ دَ) [ ع. معاهده ] (مص ل.) عهد و پیمان بستن.
(مُ وَ دَ) [ ع. معاوده ] (مص ل.) رجعت، بازگشت.
(مُ وَ ضَ یا وِ ض) [ ع. معاوضه ]
۱- (مص م.) با هم عوض کردن.
۲- (اِمص.) تبدیل، تعویض.
(مُ وِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- یاری کننده.
۲- کسی که مقامش در وزارتخانه یا اداره پس از وزیر یا رییس است.
(مَ یِ) [ ع. ] (اِ.) عیب‌ها، بدی‌ها.
(مَ یِ) [ ع. ] (اِ.) جِ معیشت ؛ اسباب و لوازم زندگانی.
