آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم
«حافظ»
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) رانده شده، طرد شده.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) استحکامات، جرثقیل (جنگی)، توپخانه.
(مَ عَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای غذا خوردن.
۲- خوراک، طعام. ج. مطاعم.
(مِ عَ) [ ع. ] (ص.) بسیار نیزه زننده به دشمن.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- چشیده شده.
۲- خورده شده.
۳- خوردنی، خوراک.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) با نیزه زده شده، زخمی شده.
(مُ طَ فِّ) [ ع. ] (اِفا.) کم فروش، کسی که هنگام وزن کردن از وزن واقعی کالا کم کند.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) خاموش کننده آتش.
(مَ) [ ع. ] (اِمص.) مسامحه، مماطله.
(مُ طَ ل لا) [ ع. مطلی ] (اِمف.) پوشیده شده از طلا، دارای لعابی از طلا.
(مَ لَ) [ ع. ] (اِ.) مقصود، مراد. ج. مطالب.
(مُ طَ لَّ) [ ع. ] (اِمف.) نوشته محو کرده شده.
(مُ طَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) پاک کننده نوشته.
(مَ لَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جای برآمدن آفتاب. ج. مطالع.
۲- نخستین بیت غزل یا قصیده.
(مُ طَّ لِ) [ ع. ] (اِفا.) آگاه، باخبر.
(مُ لَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- تمام، همه.
۲- آزاد، رها.
۳- بی قید. مق مقید.
۴- در دستور ویژگی عنصر دستوری ای که قید و شرطی در تعریف آن نیست.
(مُ لَ قُ لْ عِ) [ ع. ] (ص مر.) خودکامه، مستبد، خود رأی.
(مُ لَ قَنú) [ ع. ]
۱- (ق.) کاملاً، تماماً.
۲- هرگز، ابداً.
(مَ طَ لّ قَ یا قِ) [ ع. مطلقه ] (اِمف.) زن طلاق داده شده، طلاق داده.
(مَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) خواسته شده، طلب شده.
۲- (ص.) دلپسند، خوش آیند.
۳- محبوب، معشوق.
