آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد
«حافظ»
(مُ رِ دَ) [ ع. مطارده ] (مص م.) حمله کردن به یکدیگر.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.) اطاعت شده، در خور اطاعت، کسی که از او فرمان برداری و اطاعت کنند.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جای طواف کردن.
(مِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- درنگ کردن در امری، تأخیر کردن.
۲- درنگ کردن در ادای وام و حق کسی.
(مَ طّ) [ ع. ] (ص.) دیرکننده در پرداخت وام.
(مَ لِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مطلب.
(مُ لِ) [ ع. ] (مص. اِ.) جِ مطالبه.
(مُ لَ بَ یا بِ) [ ع. مطالبه ] (اِمص.) خواستن، طلب کردن. ج. مطالبات.
(مَ لِ عِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مطلع.
(مُ لِ) [ ع. ] (مص. اِ.) جِ مطالعه.
(مُ لِ عِ یا لَ عَ) [ ع. مطالعه ] (مص م.)
۱- نگاه کردن به چیزی برای اطلاع یافتن از آن.
۲- خواندن کتاب یا هر نوشته دیگر. ج. مطالعات.
(مَ مِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مطمع.
(مُ وِ) [ ع. ] (اِفا.) فرمانبردار، مطیع.
(مُ وِ عَ) [ ع - مطاوعه ]
۱- (مص م.) پذیرفتن، اطاعت کردن.
۲- (اِمص.) اطاعت، فرمان برداری، سازگاری.
(مِ وِ لَ) [ ع. مطاوله ] (مص ل.) درنگ کردن در کاری
(مُ یِ بِ) [ ع. مطایبه ] (مص ل.) شوخی و مزاح کردن، خوش طبعی کردن.
(مَ طَ بّ) [ ع. ] (اِ.) درمانگاه، جای طبابت.
(مَ بَ) [ ع. ] (اِ.) آشپزخانه. ج. مطابخ.
(مَ بَ عِ) [ ع. ] (اِ.) چاپخانه.
(مُ بَ) [ ع. ] (اِمف.) برهم نهاده، در هم پیچیده.
