آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
«سعدی»
(مُ زَ ک کا) [ ع. ] (اِمف.) پاکیزه شده، پاک شده.
(مَ زْ) (اِ.) درخت بادام تلخ.
(مَ گِ) (اِ.) مسجد.
(مِ گَ) (اِ.) هوای تیره.
(مَ یّ) [ ع. ] (ص.)
۱- ظریف.
۲- دارای مزیت، ممتاز.
(مَ یَّ) [ ع. مزیه ] (اِمص.) فضیلت، برتری.
(مَ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) افزونی.
۲- (اِمف.) افزوده شده.
(مَ دَ) [ په. ] (مص م.) چشیدن، مکیدن.
(مَ دِ یا دَ) (اِمف.)
۱- مزه کرده شده.
۲- مکیده شده.
(مُ زِ) [ ع. ] (اِفا.) زایل کننده.
(مُ زَ یَّ) [ ع. ] (اِمف.) آراسته شده، زینت شده.
(مَ) (ص.) بزرگ، مه.
(مَ سّ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) دست مالی، سایش.
۲- دیوانگی.
(مِ) (اِ.)فلز چکش خور و سرخ رنگی که هادی الکتریسته نیز می‌باشد. در دمای ۱۰۸۳ درجه ذوب می‌شود.
(مِ مِ) (ق.) (عا.) آهستگی، کُندی.
(مِ سُ تِ) (اِمر.) (عا.)
۱- ظروف و آلات مسین.
۲- لوازم و وسایل آشپزخانه.
(مَ ئَ لَ یا لِ) [ ع. مسأله ] (اِ.) حاجت، مطلب. ج. مسایل.
(~.) [ ع - فا. ] (ص.) دارای مشکل یا مایه گرفتاری.
(مَ) [ ع. مسؤول ] (اِمف.) خواسته شده، پرسیده شده.
(لِ یَّ) [ ع. مسؤولیت ] (مص جع.) آنچه انسان عهده دار و مسئول آن باشد.
