پادشاهى هوشنگ چهل سال بود
جهاندار هوشنگ با راى و داد بجاى نيا تاج بر سر نهاد
بگشت از برش چرخ سالى چهل پر از هوش مغز و پر از راى دل
چو بنشست بر جايگاه مهى چنين گفت بر تخت شاهنشهى
كه بر هفت كشور منم پادشا جهاندار پيروز و فرمانروا
بفرمان يزدان پيروزگر بداد و دهش تنگ بستم كمر
و زان پس جهان يك سر آباد كرد همه روى گيتى پر از داد كرد
نخستين يكى گوهر آمد بچنگ بآتش ز آهن جدا كرد سنگ
سر مايه كرد آهن آبگون كزان سنگ خارا كشيدش برون
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند
«حافظ»
(~.) (ص مر.)
۱- تنها.
۲- بی نظیر، بی مانند.
(~. پَ رَ) (ص مر.) موحد، آن که جز خدای یگانه نپرستد.
(~.) (اِ.) جامه یک لا و بی آستر.
(~. نِ بِ یا بَ) (ق مر.) یک طرفه، از یک سو.
(~. نِ) (ص مر.) بی نظیر، فرد.
(~. دَ) (ص.)
۱- کسی که یک دست داشته باشد.
۲- یک شکل، یک جور، یک نواخت.
(~. دَ) (اِمص.)
۱- اتحاد، یگانگی.
۲- هماهنگی، یک شکلی.
(~. دَ. زَ دَ) (مص م.) (عا.) غافلگیر کردن، گول زدن.
(یَ دَ) (ص.)
۱- دورگه، انسان یا حیوانی که از دو نژاد باشد.
۲- حرامزاده.
(~. دِ لِ) (ص مر.) موافق، بی ریا.
(یَ دَ) (اِ.) آب یا هر مایع نیم گرم.
(~.) (ق.) (عا.)
۱- بی درنگ، بدون مقدمه.
۲- مستقیم.
(~.) (اِ.) اسب اصیل و خوب.
(~. رَ) (ص.) صادق، بی ریا.
(~. رَ)
۱- (ق.) یک بار، یک دفعه.
۲- (ص.) بی ریا، صادق.
(~.) (ق.)(عا.)پشت سر هم، پی درپی.
(~. شُ دَ) (مص.) کنار رفتن، برکنار شدن.
(~. کَ دَ) (مص م.) جدا کردن.
(~. س َ) (ص.) یکه سوار؛ تک سوار، یکه تاز.
(~.) (ص.) برابر، مساوی.
