پادشاهى هوشنگ چهل سال بود
جهاندار هوشنگ با راى و داد بجاى نيا تاج بر سر نهاد
بگشت از برش چرخ سالى چهل پر از هوش مغز و پر از راى دل
چو بنشست بر جايگاه مهى چنين گفت بر تخت شاهنشهى
كه بر هفت كشور منم پادشا جهاندار پيروز و فرمانروا
بفرمان يزدان پيروزگر بداد و دهش تنگ بستم كمر
و زان پس جهان يك سر آباد كرد همه روى گيتى پر از داد كرد
نخستين يكى گوهر آمد بچنگ بآتش ز آهن جدا كرد سنگ
سر مايه كرد آهن آبگون كزان سنگ خارا كشيدش برون
(چِ) (ص نسب.) آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد.
(چَ دَ) (مص ل.) چرا کردن، علف خوردن در چراگاه.
(چَ یا چِ) (اِ.) سپاهی غیرنظامی، پارتیزان.
(چِ دَ)(مص م.) (عا.) آزردن، رنجیده - خاطر کردن.
(چَ) (اِ.) حشره‌ای کوچکتر از ملخ که در گندم زارها به هنگام گرما، صدای تیز و کشیده‌ای دارد.
(چِ) (اِ.) خارپشت.
(چُ) (اِ.) بادی که از مقعد خارج می‌شود.
(چُ. خُ) (ص.) بخیل، خسیس.
(چُ س) (اِمر.) دانه ذرت بو داده شده.
(چُ. نَ فَ) (ص مر.) بی حال، بی نیرو.
(چُ سُ) (حامص.) (عا.) لاف و گزاف بیهوده.
(چِ) از ادات استفهام به معنای چگونه، چه جور.
(چَ) (اِ.) ماده‌ای چسبنده که با آن دو قطعه از هر چیزی را به هم بچسبانند. به ویژه انواع صنعتی آن که ترکیب‌های گوناگون دارد: چسب چوب، چسب آهن، چسب صحافی و غیره. ؛ ~ زخم نوار چسب ...
(~.) (ص.) بسیار تنگ، کیپ.
(چَ دَ) (مص م.) = چسباند: متصل کردن دو چیز به هم، پیوستن دو چیز به یکدیگر.
(~.) (ص مر.) آغشته به ماده چسبنده، نووچ.
(چَ بَ دِ) (حامص.) چسبنده بودن، چسبناک بودن.
(چَ دَ) (مص ل.)
۱- متصل شدن چیزی به چیز دیگر چنان که جدا کردن آن‌ها دشوار باشد.
۲- چیزی را محکم به دست گرفتن.
۳- محکم پیوستن به کسی یا چیزی.
۴- میل کردن، متمایل شدن.
(چَ دِ) (ص مف.)
۱- متصل شده.
۲- میل کرده، منحرف شده.
(چُ) (ص.)
۱- چالاک، چابک.
۲- تند، سریع.
