رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(تِ) [ فر. ] (اِ.) مشتری.
(اِ.) نک زوبین.
(ژَ یا ژِ) (اِ.) خارپشت.
(ژُ کِ) [ فر از انگ. ] (اِ.)
۱- از ورق‌های بازی که در هر دسته دو عدد وجود دارد و می‌توان آن را به جای هر ورق دیگر به کار برد.
۲- آن که در بین عده‌ای بهترین باشد.
۳- دلقک، ...
(کِ) [ فر. ] (اِ.) برگی از دسته ورق بازی که معمولاً روی آن تصویر دلقک دارد.
(یِ) [ فر. ] (اِ.) ماه هفتم از سال میلادی.
(یِ) (اِ.) نک ژویه.
(ژَ) (اِ.) سخنی که از روی خشم و غضب زیر لب گویند.
(ژَ رِ) (ص.) ستیزه کار، لجوج.
(ژُ) (اِ.) نک زغال.
(ژَ) (ص فا.) کسی که از روی خشم زیر لب با خود حرف بزند.
(ژَ) (ص.)
۱- بخیل.
۲- دزد.
(ژَ دَ) (مص ل.)
۱- غرولند کردن، زیر لب حرف زدن.
۲- از جا در رفتن.
(اِ.) آبگیر، آبدان.
(ص.)
۱- خشمگین.
۲- درنده.
(ص نسب.) تند و خشمناک.
(اِ.) آبگیر.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) نام تجارتی خودتراش.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی لباس بدون آستین جلو بسته شبیه بلوز.
(مْ سْ کْ) [ فر. ] (اِ.) ورزشی است به منظور پرورش و آماده سازی بدن برای نمایش حرکت‌های تعادلی و به کارگیری ابزاری چون پارالل، بارفیکس، خرک و...
