رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(رَ) (اِ.)
۱- رنگ مخالف.
۲- مخالف، عکس. ؛ رنگ ~ رنگارنگ، گوناگون.
(ر) (اِ.) نوبت، مرتبه.
(ر) (پس.) به آخر اسم ملحق شود دال بر معانی ذیل: الف - دال بر شباهت و مانندگی: ماهواره. ب - دال بر تعلق و ارتباط: گوشواره. ج - دال بر مکان: چراغواره.
(رَ دَ) (مص م.)آزاد کردن، خلاص کردن.
(رَ دَ) (مص ل.) خلاص شدن، آزاد گشتن.
(اِ.)
۱- وارون، واژگون.
۲- پُشتک.
(اِ.) = واروک: زگیل.
(اِمر.) قلمه‌های درخت تبریزی را گویند.
(زَ دَ) (مص ل.)
۱- پُشتک زدن.
۲- واکنش نشان دادن.
[ په. ] (ص.) سرنگون، واژگون.
(ن) (ص.)
۱- واژگونه، سرنگون.
۲- برعکس، ضد.
(نِ) (ص.) شوم، نامبارک.
(اِ.)
۱- جالیز.
۲- کلبه‌ای محقر در باغ و جالیز.
(ی ت) [ فر. ] (اِ.)
۱- گوناگون.
۲- نمایشی مرکب از کنسرت، تئاتر، رقص...
(تِ یا تَ)
۱- (ص مف.) دوباره ریخته.
۲- تفریغ حساب شده.
۳- (اِ.) جایی که شیب آن از یکسوست نه از چند سو.
۱ - (اِمص.) عمل ریزش یا ریختن.
۲- ریختن پول به حساب.
[ فر. ] (اِ.) تورم رگ‌ها بویژه در پا.
(ص.) باز؛ گشوده.
(زَ دَ) (مص م.)
۱- پس زدن، رد کردن.
۲- جداکردن و کنار گذاشتن جنس نامرغوب.
(زَ دِ) (ص مف.)
۱- نامرغوب.
۲- مطرود، مردود.
