رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(هَ رِ) (ق.) پیوسته، همیشه.
(هِ مُ س سُ) [ فر. ] (اِ.) ارضاء و تشفی غریزه جنسی با همجنس، عارضه تمایل به همجنس.
(هِ مُ) [ فر. ] (اِ.) نوعی بیماری ارثی خونی که در آن انعقاد خون به کندی صورت می‌گیرد.
(هُ) [ ع. ] (اِ.) جِ هم ؛ اندوه‌ها.
(هِ گُ لُ) [ فر. ] (اِ.) یکی از رنگ دانه‌های تنفسی است که در خون مهره داران و معدودی از بی مهرگان وجود دارد.
(~. چُ) (ق.) چون، مانند.
(~. چُ) (ق.) نک همچو.
(هَ مَ یا مِ) (ق.) جِ همه، همگی.
(هَ گَ) (ص فا.) بافنده، رفوگر.
(هَ گ) [ په. ] (اِ.)
۱- همه.
۲- همتا، همانند.
۳- یکنواخت.
(~.) (ص.) = همگینان: جِ همگن ؛ همه، همگی.
(هَ مِ) (حامص.) کلیت، تمامی.
(هَ) [ په. ] (پش.) پیشوندی است که بر سر فعل ماضی، مضارع و امر درآید: همی رود، همی رو.
(هَ) (اِ.) کیسه، کیسه پول.
(هَ) (ق.)
۱- اکنون، همین دم.
۲- هم چنین، به این طریق.
(هَ ش) (ق.) پیوسته، همواره.
(~. بَ) (اِ.) گلی زردرنگ با بوته کوتاه و برگ‌های ضخیم و دراز.
(ه شَ. جَ)(اِ.) نک همیشه بهار.
(هَ شِ) (حامص.)
۱- پیوستگی، مداومت.
۲- جاویدان بودن، ابدیت.
(~.) (ص نسب.)
۱- منسوب به همیشه، دایمی.
۲- (ق.) همیشه، همواره.
