رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(ژَ) (اِ.) مخفف آژنگ، چین و چروک روی پوست بدن.
(ژَ) (اِ.) نک زنگوله.
(ژَ گُ لَ یا لِ) (اِ.) سمی که شکافدار باشد مانند سم آهو، گاو و گوسفند.
(ژِ) [ فر. ]
۱- (اِ.) نبوغ.
۲- (ص.) نابغه.
(ژُ) (اِ.) دریا.
(ئَ) [ فر. ] (اِ.) ماه ششم. از سال میلادی.
(ژُ) (اِ.) هر یک از شبکه‌ها یا سوراخ -هایی که برای تزیین در پارچه یا بافتنی ایجاد می‌کنند.
[ فر. ] (اِ.) دومین دوره از مزوزوئیک از دوران زمین شناسی که دریا کم عمق بوده و ماسه سنگ و سنگ‌های رستی رسوب کرده و لایه‌های ذغال سنگ پدید آمده‌است. در دریاها و خشکی‌ها و هوا خزندگان بسیار وجود ...
(ژُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- روزنامه.
۲- مجله مخصوصِ مُ د لباس.
(~.) [ فر. ] (ص مر.) روزنامه - نگار.
(~.) [ فر. ] (اِمر.) روزنامه نگاری.
[ فر. ] (اِ.) هیئت منصفه.
(اِ.)
۱- چین و شکن.
۲- (ص.) ژولیده، پریشان.
(دَ) (مص م.) آشفته کردن.
(لِ یا لَ) (اِ.) چکاوک.
(لَ) (اِ.) پرنده‌ای خوش آواز شبیه چکاوک.
(دَ) (مص ل.) پریشان شدن.
(دِ) (ص مف.) پریشان.
(ژُ) (اِ.) بت، صنم.
(پُ) [ فر. ] (اِ.) دامن کوتاه، پاچین (زنان).
