رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(چِ) (ص نسب.) آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد.
(چَ دَ) (مص ل.) چرا کردن، علف خوردن در چراگاه.
(چَ یا چِ) (اِ.) سپاهی غیرنظامی، پارتیزان.
(چِ دَ)(مص م.) (عا.) آزردن، رنجیده - خاطر کردن.
(چَ) (اِ.) حشره‌ای کوچکتر از ملخ که در گندم زارها به هنگام گرما، صدای تیز و کشیده‌ای دارد.
(چِ) (اِ.) خارپشت.
(چُ) (اِ.) بادی که از مقعد خارج می‌شود.
(چُ. خُ) (ص.) بخیل، خسیس.
(چُ س) (اِمر.) دانه ذرت بو داده شده.
(چُ. نَ فَ) (ص مر.) بی حال، بی نیرو.
(چُ سُ) (حامص.) (عا.) لاف و گزاف بیهوده.
(چِ) از ادات استفهام به معنای چگونه، چه جور.
(چَ) (اِ.) ماده‌ای چسبنده که با آن دو قطعه از هر چیزی را به هم بچسبانند. به ویژه انواع صنعتی آن که ترکیب‌های گوناگون دارد: چسب چوب، چسب آهن، چسب صحافی و غیره. ؛ ~ زخم نوار چسب ...
(~.) (ص.) بسیار تنگ، کیپ.
(چَ دَ) (مص م.) = چسباند: متصل کردن دو چیز به هم، پیوستن دو چیز به یکدیگر.
(~.) (ص مر.) آغشته به ماده چسبنده، نووچ.
(چَ بَ دِ) (حامص.) چسبنده بودن، چسبناک بودن.
(چَ دَ) (مص ل.)
۱- متصل شدن چیزی به چیز دیگر چنان که جدا کردن آن‌ها دشوار باشد.
۲- چیزی را محکم به دست گرفتن.
۳- محکم پیوستن به کسی یا چیزی.
۴- میل کردن، متمایل شدن.
(چَ دِ) (ص مف.)
۱- متصل شده.
۲- میل کرده، منحرف شده.
(چُ) (ص.)
۱- چالاک، چابک.
۲- تند، سریع.
