رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
(چَ. اَ) (ص فا.) تیرانداز، کمانگیر.
(چَ. سَ) (اِمر.) پرنده‌ای است کوچک مانند گنجشک که به رنگ‌های آبی، خاکستری، زرد و سیاه وجود دارد.
(~. زَ دَ)
۱- چرخیدن، گشتن.
۲- آوارگی، سرگشتگی.
(~ ~.) [ فا - ع. ] (اِمر.) نوعی اسباب تفریحی کودکان که عبارت از دستگاه گردنده‌ای است که بر آن صندلی‌هایی ساخته شده که در آن می‌نشینند و در هوا دور محوری می‌چرخند.
(چَ خِ فَ لَ) [ فا - ع. ] (اِمر.) آسمان، سپهر، چرخ گردنده.
(~. کَ دَ) (مص م.)
۱- به وسیله دستگاه مخصوص عصاره چیزی را گرفتن.
۲- با دستگاه مخصوصی چاقو و مانند آن را تیز کردن.
۳- به وسیله دستگاهی گوشت را ریزریز کردن.
۴- در پزشکی با دستگاه خاصی دندان را تراشیدن.
(چَ) (اِمر.) چرخی که به قوه آب حرکت کند.
(چَ دَ) (مص م.) نک چرخانیدن.
(چَ دَ) (مص م.) حرکت دادن چرخ به دور محورش.
(چَ خُ) (اِ.)
۱- چرخی که با آن آب انگور گیرند.
۲- حوضی که در آن انگور بریزند و لگد کنند تا آبش گرفته شود.
(چَ خِ) (اِ.)
۱- زنجیره ؛ مجموع فرایندهای مرتبط با هم.
۲- فاصله زمانی ای که در طی آن یک حادثه یا پدیده منظم رخ می‌دهد، سیکل.
(چَ) (اِمر.) جامه نازک ابریشمی.
(چَ دَ) (مص ل.) دور خود یا چیزی گردیدن.
(چَ) (اِ.) = چرده. چرته: رنگ، لون (مخصوصاً در چارپایان).
(~.) (اِ.) جایی که چارچوب در خانه را بر آن کار گذارند؛ آستانه.
(چَ دِ) (اِ.)
۱- رنگ.
۲- رنگ پوست.
(چَ) (اِ.) چکاوک، قبره.
(چَ رَ) (اِ.)
۱- بند، زندان.
۲- شکنجه، آزار.
(چَ) (اِ.) ماده مخدری است که از مالش دادن سرشاخه‌های گیاه شاهدانه با دست یا روی پارچه بدست می‌آید و آن را با توتون یا تنباکو می‌کشند.
(~.) (اِ.) چرخشت.
