آوردن رستم كیقباد را از كوه البرز
برستم چنين گفت فرخنده زال كه برگير كوپال و بفراز يال
برو تازيان تا بالبرز كوه گزين كن يكى لشكر همگروه
ابر كىقباد آفرين كن يكى مكن پيش او بر درنگ اندكى
بدو هفته بايد كه ايدر بوى گه و بىگه از تاختن نغنوى
بگويى كه لشكر ترا خواستند همى تخت شاهى بياراستند
كه در خورد تاج كيان جز تو كس نبينيم شاها تو فرياد رس
تهمتن زمين را بمژگان برُفت كمر بر ميان بست و چون باد تفت
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تاب من به جهان طره فلانی داد
«حافظ»
(لِ) (اِ.)
۱- کیسه بزرگ جوال.
۲- پنبه زده شده که آماده ریسیدن باشد.
(نُ مِ) [ فر. ] (اِ.) اسبابی برای آشکارسازی یا اندازه گیری جریانهای الکتریکی ضعیف.
(زِ) [ انگ. ] (ص.) دارای روکشی از فلزِ روی (در مورد آهن یا فولاد).
(دَ) (مص ل.) گریختن، دور شدن، کناره گرفتن.
(گُ) [ فر. ] (اِ.) نوعی کاغذ ضخیم به رنگهای گوناگون که بیشتر در ساختن جلد کتاب به کار میرود.
[ فر. ] (اِ.) توالی طبیعی هشت نُت موسیقی که به طور طبیعی پشت سر هم قرار بگیرند.
[ په. ] (اِ.) فاصله میان دو پا، قدم.
(نَ دَ) (مص ل.) از حد خویش تجاوز کردن.
(زَ دَ) (مص ل.) رفتن، راه پیمودن.
(س پُ دَ) (مص ل.) طی کردن، طی کردن راه.
(ق مر.) آهسته آهسته، آرام آرام.
[ یو. ] (اِ.)
۱- حرف سوم از الفبای یونانی که بدین صورت نویسند: ~.
۲- یک میلیونم گرم.
۳- واحد شدت مغناطیسی.
(ص.) (عا.) دارای اندام درشت و چاق و بدقواره.
(مِ) [ فر. ] (اِ.) هر یک از سلولهای جنسی گیاهان یا جانوران.
(زَ) (ص فا.) تندرو.
[ په. ] پسوندی است که به آخر کلمه اضافه میشود و علامت نسبت و صفت است مانند: رایگان، گروگان.
[ فر. ] (اِ.) لباس ویژه اطاق عمل.
(نِ) [ په. ] به آخر عدد ملحق شود و افاده نسبت و تکرار کند: دوگانه، سه گانه.
(اِمر.) جایی که در آن جماع به عمل آید؛ محل آرامش، زفافگاه.
(گِ تِ) [ انگ. ] (اِ.) هریک از اعضای یک دسته بزه کار، به ویژه دزد مسلحی که دارای همدستانی است.
