گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. قِ مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) گران بها، پرارزش. مق ارزان قیمت.
(~. مَ) (ص مر.) نک گران سر.
(~. یِ) (ص مر.) گران قدر، بلند - مرتبه.
(گِ) (ص مر.)
۱- کسی که بار سنگینی بر دوش دارد.
۲- درخت پُر میوه.
(~. بَ) (ص مر.) نفیس، باارزش، قیمتی.
(گِ. هُ تِ) [ فر. ] (اِمر.) مهمانخانه بزرگ و عالی شهر.
(~. یَ یا یِ) (ص مر.) نفیس، باارزش.
(گِ) (حامص.)
۱- بالا بودن نرخ و بها.
۲- دیدار شخصی که ناگوار و ناپسند باشد.
(گِ. کَ دَ) (مص ل.) سبب ملال بودن.
(گِ) [ فر. ] (اِ.) سنگ خارا.
(گِ) (اِمر.) مرکز ثقل.
(گِ) (اِ.) میل، رغبت، قصد.
(گِ وُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- قطعه فلزی که برای چاپ تصویر یا دستخط در چاپ مسطح به کار می‌رود و نخست نوشته یا تصویر را به طریقه‌ای شبیه چاپ عکس بر روی این قطعه فلز ثبت می‌کنند.
۲- عکس چاپ ...
(~.) [ فر - فا. ] (ص فا.) کنده کار، حکاک، نقار.
(گِ یِ تَ) (مص ل.) متمایل شدن، گراییدن.
(گِ یِ) (اِمص.)
۱- میل و رغبت.
۲- قصد، اراده، آهنگ.
۳- سرپیچی، نافرمانی.
۴- سنجش، توزین.
(گِ یَ دِ) (ص فا.) مایل، متمایل.
(گِ دَ)
۱- (مص ل.) روی آوردن، میل کردن.
۲- قصد کردن، آهنگ کردن.
۳- (مص م.) سنجیدن، آزمودن.
(گَ) (اِ.) بیل گونه‌ای که زمین را با آن زیر و رو کنند.
(گَ) (اِ.) غربال.
