گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. تَ) (مص ل.) بخشش داشتن.
(~. کَ دَ) (مص م.) عفو کردن، بخشیدن.
(گُ ذَ تَ) (مص ل.)
۱- گذر کردن، عبور کردن.
۲- سپری شدن.
(گُ ذَ تِ) (ص مف.) رفته، سرآمده.
(گُ ذَ تِ) (ص مر.) جِ گذشته، پیشینیان.
(~.) (اِ.) کوه.
(~.) [ په. ] (اِ.) از بیماری‌های پوستی که باعث خارش و سوزش پوست بدن می‌شود.
(گَ) (حر رب. شرط.) مخفف اگر.
(گُ) (اِ.) (عا.) شعله، زبانه آتش.
(~.) [ په. ] (پس.)
۱- به آخر اسم معنی پیوندد و صفت فاعلی سازد: بیدادگر، کارگر.
۲- به آخر اسم ذات پیوندد و صیغه شغل سازد: آهنگر، درودگر.
(گُ. گِ رِ تَ) (مص ل.)
۱- (عا.) مشتعل شدن.
۲- مجازاً: بسیار خشمگین و تحریک شدن.
(گَ رّ) (اِ.)
۱- حجام، سرتراش، دلاک.
۲- بنده، غلام.
(گِ تَ یا تِ) (اِ.) (عا.) مانع پیشرفت کار، عایق، مشکل.
(گِ) [ معر. ] (اِ.) پارچه کهنه و پاره پاره.
(~.) [ فر. ] (اِ.) قوسی است معادل ۱۴۰۰ پیرامون دایره.
(گُ) [ په. ] (اِ.)
۱- خوک نر.
۲- بیل.
(~.)
۱- (اِمص.) رفتاری با ناز و تکبر.
۲- (اِ.) کوزه سرتنگ.
۳- بیل پهن و بزرگ که با آن زمین شیار کرده را هموار می‌کنند.
(گُ)(ص فا.)خرامان، در حال خرامیدن.
(گُ دَ) (مص ل.) خرامیدن، به ناز راه رفتن.
(گَ) (اِ.) تکه، نواله، لقمه.
