گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. بِ) (ص مر.) منتظر.
(~. تَ) (ص مر.)
۱- بخیل.
۲- حسود.
(~. دَ) (مص ل.) نک چشم - پوشی.
(~. خُ دَ) (مص ل.) چشم زخم خوردن، هدف چشم بد شدن.
(~. تَ) (مص ل.) توقع و امید داشتن.
(~. دَ دِ)(ص مر.)بی شرم، بی حیا.
(~. رِ دَ) (مص ل.) نظر خوردن، چشم زخم خوردن.
(~. رَ دِ) (ص مف.) کسی که چشم زخم به او رسیده.
(~. رُ شَ) (اِمر.) پیشکشی که برای عروس وداماد یا تازه رسیده از سفر ببرند.
(~.) (ص مر.)
۱- کبود چشم.
۲- کنایه از: بی شرم و حیا.
(~. زَ) (اِمر.) آسیبی که از چشم بد به کسی رسد.
(~. زَ) (اِ.)
۱- مهره سیاه و سفید که برای دفع چشم زخم به گردن کودک آویزند.
۲- کنایه از: زمان بسیار کم.
(~. زَ دَ) (مص م.)
۱- چشم زخم خوردن.
۲- کنایه از: بیدار بودن.
(~. زَ دِ) (ص مف.) کسی که آسیبی از چشم بد به او رسیده باشد.
(~. زَ رِ. گِ رِ تَ) (مص ل.) نگاه خیره و غضب آلود کردن به کسی.
(~. سِ)(ص مر.) = چشم سفید: بی شرم، گستاخ.
(~.) (ص مر.) چشمی که از آن چشم زخم به کسی یا چیزی برسد.
(~. غُ رِ) (عا.) (اِمر.) نگاه خشم - آلود. تهدید، تخویف.
(~. فَ) (ص فا.) = چشم فساینده: کسی که افسون چشم زخم کند.
(~. نِ) (ص فا.) کنایه از: محبوب، معشوق.
