گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(وَ دَ نِ) (اِ.) نورد؛ چوب استوانه شکلی که خمیر را با آن پهن می‌کنند.
(وَ) (اِ.) نک. وردک.
(وَ دَ) (اِ.) جهاز عروس، آنچه عروس با خود به خانه داماد می‌برد.
(وَ)
۱- (اِ.) پیشه، شغل.
۲- کِشت و زرع.
(وَ) [ په. ] (اِ. ص.) گاو نر.
(وَ زِ)
۱- (اِمص.) تمرین، کار پیاپی و مرتب.
۲- (اِ.) انجام حرکات بدنی خاص برای تقویت عضلات.
(وَ رَ) (اِ.) آتش، نار.
(وَ زَ دِ یا دَ) (اِفا.)
۱- کارکننده.
۲- مهارت کننده.
۳- حاصل کننده.
۴- کوشنده.
۵- زراعت کننده.
(وَ زَ)(اِ.)۱ - کار کردن.
۲- مهارت.
۳- حصول.
۴- کوشش.
۵- زراعت.
۶- صنعت، حرفه.
(وَ) (ص فا.) برزگر، کشاورز.
(وَ گَ) (ص فا.) برزگر.
(وَ) (ص نسب.)
۱- برزگر، کشاورز.
۲- کارگر، مزدور.
(وَ دَ) (مص ل.)
۱- ورزش کردن، تمرین کردن.
۲- به کار بردن.
۳- به دست آوردن.
(وَ دِ) (ص مف.)
۱- کارآزموده، با تجربه.
۲- نیرومند.
(وَ دِ یا دَ) (اِمص.) تجربه داشتن.
(و ر) (اِ.)
۱- طنابی که از خوشه‌های خشکیده برنج باشد.
۲- ریسمانی که از موی گاو بافته می‌شود و شاخه‌های برسم را با آن به هم می‌پیوندند (و آن از لوازم آتشگاه است).
(وَ)(اِ.)مهار شُتر، چوبی که در بینی شتر کنند.
(وَ. دَ) (مص م.) لیسیدن.
(وِ) [ روس. ] (اِ.) ابزاری برای حروف - چینی دستی که عرض آن بر حسب طول سطر کم و زیاد می‌شد.
(وَ) (ص.)
۱- جوان زیبا و آراسته.
۲- زیرک، هوشیار.
