گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(چِ یا چَ) (اِ.) چوبی که سر آن دو شاخه‌است و آن را به زیر شاخه درخت و مانند آن زنند تا فرو نیفتد و نشکند.
(دَ) (مص ل.)= هاژوییدن: متحیر شدن، درماندن.
(اِ.) دهان دره.
(کَ دَ) (مص م.) گرم کردن دست یا هر چیز سر به وسیله حرارت نفس.
[ انگ. ] (اِ.) بازی تیمی شبیه فوتبال که در آن توپ به وسیله چوب مخصوصی زده می‌شود و آن بر دو نوع است. روی یخ و روی چمن.
(اِ.) سلول ریزی در گیاهان نهان زا که عامل تولید مثل است.
(اِ.)
۱- کلمه تأسف یعنی وای.
۲- کلمه خطاب به معنی اَی.
۳- هیاهو.
(یُ) (اِ.)
۱- شور و غوغا، هیاهو.
۲- ناله و افغان در مصیبت و ماتم.
[ ع. هائب ] (اِفا.) ترساننده.
(یِ) [ ع. هائج ] (اِ فا.)
۱- برانگیزنده.
۲- جوشش، خشم.
(یِ) [ ع. هائد ] (اِفا.) توبه کننده.
(یِ) [ ع. هائل ] (اِ فا.) هولناک، ترساننده
(یِ) [ ع. هائم ] (ص فا.)شیفته، پریشان - حال، سرگشته.
(نِ) (ق.) کلمه تأکید؛ مخففِ هرآینه.
(هَ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) تباه کردن، نابود ساختن.
(هَ) [ ع. ] (اِ.) گرد و غبار. ج. اهباء.
(هَ ئِ) [ ع. ] (ص.) پاره پاره شده (ثوب)، دریده شده.
(هِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- نشاط شتر در رفتن.
۲- نشاط.
(هَ بّ) [ ع. ] (اِ.) دو ماه میان زمستان، از ماه‌های رومی ؛ کانون اول و کانون دوم.
(هَ) [ ع. ] (اِ.) نام درختی است که از آن تیر سازند.
