گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(بَ تَ نْ) [ ع. نیابهً ] (ق.) به نیابت، به جانشینی.
(بِ یا بَ) [ ع. نیابه ] (اِ.) نوبت، بار.
(نِ یّ) [ ع. ] (اِ.) جِ نیت.
[ ع. ]
۱- (مص ل.) گریه و زاری کردن، شیون کردن بر مرگ کسی.
۲- (اِمص.) گریه و زاری، شیون.
[ په. ] (اِ.)
۱- حاجت، احتیاج.
۲- نذری که برای گرفتن مراد و حاجت به کسی یا جایی بدهند.
(تَ) (مص ل.) محتاج بودن.
(کَ دَ) (مص ل.) درخواست کردن، التماس نمودن.
(مَ) (ص.) محتاج، حاجتمند.
(ص نسب.)
۱- حاجتمند.
۲- عاشق.
[ په. ] (اِ.) غلاف، غلاف شمشیر و خنجر و غیره.
[ په. ] (اِ.) نیا، جد.
[ په. ] (اِ.) جِ نیاک.
(یِ) [ په. ] (اِمص.) دعا، ستایش.
(نِ یَّ) [ ع. نیه ] (اِ.) مراد، مقصود، هدف.
(یَّ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) قصد کردن، آهنگ کردن..
[ فر. ] (اِ.) نام کلی همه املاح اسیدنیتریک ترکیبی که از اسیدنیتریک با یک فلز یا یک باز نتیجه می‌شود.
(رُ ژِ) [ فر. ] (اِ.) ازت.
(دِ یا دُ) [ ع. ] (اِ.) کابوس، عبدالجنه.
(نَ یِّ) [ ع. ] (ص.)
۱- نور دهنده.
۲- روشن، منور.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) آتش‌ها، دوزخ‌ها. جِ نار.
