گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(زُ) (اِمر.) (عا.) ادا و اطوار، قر و غمیش.
(کَ دَ)
۱- (مص ل.) از روی عشوه و ناز خودداری کردن.
۲- کرشمه آمدن.
۳- به خود بالیدن و فخر کردن.
(کِ دَ) (مص ل.) ناز و کرشمه معشوق را تحمل کردن.
(ص فا.) سترون، عقیم، ماده هر حیوانی که آبستن نشود.
۱ - (ص فا.) ناز کننده.
۲- (ق.) نازکنان، در حال ناز کردن.
(لِ) (اِمر.) بالش، بالش نرم.
(اِ.) نوعی چاشنی ایرانی که از بادمجان کباب شده ساطوری، سیر و ریحان خرد شده و آب غوره درست می‌شود.
(زِ) (اِمص.)
۱- استغنای معشوق.
۲- کرشمه کردن، عشوه گری.
۳- فخر، تفاخر.
۴- موجب فخر، مفخر.
۵- تکبر، بزرگ منشی.
۶- نعمت، رفاه.
۷- نوازش، ملاطفت، تسلی.
(زِ شَ) (اِمر.)
۱- انعامی که به کسی به پاداش هنرنمایی وی دهند، جایزه.
۲- پیشکشی که نزدیکان شاه و امیر به وی تقدیم کنند هنگامی که وی هدف یا شکاری را با تیر زند یا درنده‌ای را به دست خود ...
(زِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- فرود آینده.
۲- (عا.) (ص.) کم، پایین، پست.
(زِ لَ یا لِ) [ ع. نازله ] (اِ.) سختی زمانه، بلای سخت، مصیبت.
(ص نسب.) (عا.) نک. نازک نارنجی.
(زَ دِ) (ص فا.) نازکننده.
(زَ) (ص نسب.)
۱- دوست داشتنی.
۲- زیبا، ظریف.
۳- معشوق.
(پَ وَ دِ) (ص مف.) کسی که در رفاه و آسایش پرورش یافته.
(زُ) (ص.)
۱- باریک.
۲- لطیف، نرم، زیبا، ظریف.
(~. اَ) (ص فا.) نک. نازک بین.
(~.) (ص فا.) باریک بین، دقیق.
(~.) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- آن که دارای تخیلی لطیف و دقیق است، نازک اندیش.
۲- عارف.
(~. دِ) (ص مر.) زودرنج، حساس، رقیق القلب.
