گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ قَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) تقلیدکننده.
(مُ لِ) [ ع. مقله ] (اِ.) سیاهی چشم. ج. مقل.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) برگردانیده شده، وارونه شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) از بیخ برکنده شده.
(مُ مِ) [ ع. ] (ص.) مهتابی، شب مهتابی.
(مِ نَ) [ ع. ] (اِ.) جماعتی سوار که به طمع غارت همراه لشکر شوند. ج. مقانب.
(مُ نِ) [ ع. ] (اِفا. ص.) صیدکننده، صیاد.
(مُ قَ طَ) [ ع. ] (اِمف. ص.)
۱- کامل شده.
۲- تمام بنا شده.
۳- طاق زده شده. مقنع (مُ نِ) [ ع. ] (اِفا.) قانع کننده.
(مُ قَ نَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- کسی که سر و صورت خودرا پوشانیده.
۲- مردی که کلاه خود بر سر نهاده.
(مِ یا مَ نَ عَ) [ ع. مقنعه ] (اِ.) روسری.
(مُ قَ نِّ) [ ع. ] (اِفا.) قانونگزار.
(مُ قَ نّ) [ ع. ] (اِفا.) چاه کن.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) شکست خورده، غلبه شده.
(مُ قَ وّ) [ ع. ] (اِ.) نوعی کاغذ ضخیم که از آن برای ساختن جلد کتاب یا چیزهای دیگر استفاده می‌کنند.
(مِ) [ ع. ] (ص.) نیکو سخن، خوش بیان.
(مِ وَ) [ ع. ] (اِ.) افسار، مهار. ج. مقاود.
(مُ قَ وَّ) [ ع. ] (اِمف.) خمیده، قوس دار.
(مَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) گفته شده.
۲- (اِ.) گفتار.
۳- محمول.
(مَ لِ) [ ع. مقوله ] (اِمف.) گفتار. ج. مقولات.
(مُ قَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آن که کجی چیزی را راست کند.
۲- ارزیاب، قیمت کننده.
