گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) یاریگر، یاری کننده.
(مَ) [ ع. ] (ص.) پاک، صاف، جاری.
(مُ عَ یَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) مشخص گردیده، تعیین شده.
۲- (ص.) معلوم، مقرر.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) عیب دار، ناقص.
(مَ یا مُ) [ اَوِس. ] (اِ.) پیشوای مذهبی زرتشتیان.
(مَ) [ په. ]
۱- (ص.) عمیق، ژرف.
۲- (اِ.) گودال.
(مُ دَ یا دِ رَ) [ ع. مغادره ] (مص م.) ترک کردن، باقی گذاشتن، به جا گذاشتن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) مغاره، غار، شکاف وسیع و عمیق در کوه.
(مُ) (اِ.) نوعی ابزار که از آن در منبت و کنده کاری روی چوب استفاده می‌کنند.
(مُ رِ) [ ع. مغاره ] (اِ.) نک مغار.
(مُ زَ لَ یا زِ لِ) [ ع. مغازله ]
۱- (مص ل.) عشق بازی کردن، معاشقه کردن.
۲- (اِمص.) عشقبازی، گفتگوی عاشقانه.
(مَ زِ) [ فر. ] (اِ.) دکان، انبار.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ مغزی '؛ جنگ‌ها، حرب‌ها.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جای فرو رفتن در آب.
(مُ فَ صَ) [ ع. مغافصه ] (مص م.) ناگاه حمله بردن.
(مُ) [ ع. مغالاه ] (مص ل.)
۱- گران - فروشی کردن.
۲- از حد در گذشتن.
(مُ لَ بَ یا لِ بِ) [ ع. مغالبه ] (مصل.) بر یکدیگر چیره شدن.
(مُ لِ طِ) [ ع. مغالطه ] (مص ل.) یکدیگر را به غلط انداختن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ معنی.
۱- منازل.
۲- چاره‌ها.
(~.) [ ع. ] (اِ.) جِ مغینه ؛ زنان سرود - گوی.
