روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حقگزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
اگر تو برگ علایق ز خود بیفشانی
بهار عالم ایجاد میکنیم ترا
«صائب تبریزی»
(~. شُ) (ص مف.)
۱- سخت پاک و تمیز.
۲- آهار کرده.
(~.) (اِمر.) رخت شوی خانه.
[ فر. ] (اِ.) روغن قابل احتراق برای موتورهای دیزل که از نفت استخراج میشود.
(زُ) [ فر. ] (اِ.) اتر نفت.
[ په. ] (اِ.)
۱- تخت، سریر.
۲- گاه، وقت.
[ فر. ] (اِ.) مرحلهای از نمو جنین که در دنباله مرحله بلاستولا قرار دارد. در این مرحله دو طبقه سلول مشخص میشود: یکی طبقه خارجی به نام اکتودرم و دیگر طبقه داخلی به نام آندودرم.
(تَ) (مص م.) گرداندن، برگردانیدن.
(حر.)بیست و ششمین حرف از حروف الفبای فارسی.
(زَ دَ) (مص ل) (عا.) خراب کردن، خیط کاشتن، گند زدن.
(اِ.)
۱- نوعی ارزن، گاورس.
۲- پشگل گوسفند که به پشمهای زیر دنبه چسبیده و خشک شده باشد.
۳- غوزه و غلاف پنبه.
۴- نوعی بیماری پوستی.
(اِ.) آواز بلند، فریاد.
(اِ.) فریب، بازی (دادن).
(تُ) [ فر. ] (اِ.) قندی است سفید از اجزای سازنده قند، شیر و بعضی قندهای گیاهی که در آب به خوبی حل میشوند.
(ل) [ فر. ] (اِ.)
۱- سرسرا، دالان.
۲- جای نگه داری و نمایش آثار هنری.
(لِ یا لُ) [ فر. ] (اِ.) کفش لاستیکی که یا مستقیماً آن را به پا کنند و یا کفش چرمی را برای حفظ از گل و باران داخل آن نمایند.
(لِ یا لَ) [ گیل. - ماز. ] (اِ.) چوپان گاو، گاودار.
(لُ) [ فر. ] (اِ.) مقیاس وزن برای مایعات برابر با ۴ لیتر (در کشورهای انگلیسی زبان).
(لَ یا لِ) (ص.) دور؛ مق. نزدیک.
(~.) (اِ.) غایط.
(~.) (پس.) پسوند دال بر تصغیر است: پر گاله.
