دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
بازآی که بی روی تو ای شمع دل افروز
در بزم حریفان اثر نور و صفا نیست
«حافظ»
( اُ ) [ تر. ] (اِ.) پسر، پسربچه.
(اَ لَ) [ ع. ]
۱- (ص تف.) بیشتر، اکثر.
۲- چیره تر.
(اُ طِ) [ ع. اغلوطه ] (اِ.)
۱- سخن نادرست.
۲- سخنی که با آن کسی را گمراه سازند.
(اَ لا) [ ع. ] (ص تف.) گران بهاءتر، گرانتر.
( اِ ) [ ع. اغماء ]
۱- (مص ل.) بیهوش شدن، بیهوشی.
۲- (مص م.) بیهوش کردن.
( اِ ) [ ع. ]
۱- (مص م.) چشم پوشی کردن، نادیده گرفتن.
۲- (اِمص.) گذشت، چشم پوشی.
( اِ ) [ ع. اغناء ] (مص م.) بی نیاز کردن.
( اَ ) [ ع. ] (ص تف.) بی نیازتر، توانگرتر.
( اَ ) [ ع. ] (ص. اِ.) جِ غنی ؛ ثروتمندان.
(اُ نِ یِّ) [ ع. ] (اِ.) آواز، سرود. ج. اغانی.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)گمراه کردن، گول زدن.
( اُ ) [ تر. ] (اِ.) نک اُغُر.
(اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ غیر؛ بیگانگان، دیگران، نامحرمان.
(اَ یَ) [ ع. ] (ص تف.) با غیرت تر.
( اَ ) (اِ.) نک آغل.
( اُ ) [ ع. ] (صت.)کلمه‌ای است که به هنگام اظهار افسرد گ ی، نفرت و کراهت استعمال کنند.
(اِ. اِ) (اِ.) نام تجارتی وسیله‌ای برقی برای باز کردن در ساختمان، در بازکن. (فره).
(اَ ئِ دِ یا دَ) [ ع. افئده ] (اِ.) جِ فواد؛ دل‌ها، قلب‌ها.
(اِ دِ) [ ع. افاده ]
۱- (مص م.) فایده رساندن، سود دادن.
۲- (اِمص.) تکبر، خودبینی.
(اَ ض ِ) [ ع. ] (اِ.) جِ افضل.
۱- برتران.
۲- دانشمندان.
