در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
در دیرِ مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگسِ مستش مست
در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا
وز قدِ بلندِ او بالایِ صنوبر، پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست
وز بَهرِ چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست
شمعِ دلِ دمسازم، بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد، در گیسویِ او پیچید
ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هرچند که ناید باز، تیری که بِشُد از شست
(دَ) (مص م.) آژدن، آجیدن.
(زَ) (اِ.) رنگ، لون، گونه.
(زُ دَ)
۱- (مص ل.) رنجیدن.
۲- (مص م.) رنجانیدن.
(زُ دِ) (ص مف.) رنجیده، دلتنگ.
(~.) (ص مر.) آزرده خاطر.
(~. دِ) (ص مر.) رنجیده، ملول، آزرده خاطر.
(زَ یا زُ دِ)(حامص.)رنجش، رنجیدگی.
(زَ) [ په. ] (اِ.)۱ - داد، انصاف.۲ - شرم، حیا.
۳- رفق، مدارا.
۴- شفقت، رحم.
۵- حرمت، عزت.
۶- مهر و محبت.
۷- طرف - داری ، جانب داری، رودربایستی.۸ - فضیلت، تقوی.
۹- یاد، ذکر.
۱۰ - اندیشه، دل مشغولی. ...
(ی) (~.) (ص فا.)
۱- با شرم، کم رو.
۲- منصف، عادل.
(~.) (ص مر.) باحیا، باشرم.
(زَ) (ص نسب.) منسوب به آزر جد مادری حضرت ابراهیم (ع) یا عمّ او که آزر بتگر هم گفته شده.
(زُ) [ په. ] (اِ.) آنچه از شاخه‌های درخت خرما و تاک انگور و درختان دیگر ببرند.
(فَ) (اِ.) نک آژفنداک.
(ی) (ص فا.) در ترکیبات به معنی آزماینده آید: جنگ آزما، بخت آزما، رزم آزما.
(یِ) (اِ.)
۱- امتحان، تجربه، سنجش.
۲- ورزش، ریاضت، مشق.
(~.) (اِمر.)
۱- محلی مجهز به وسایل لازم برای انجام تجارب علمی به وسیله متخصصان یا دانشجویان. لابراتوار.
۲- محلی برای آزمایش، محل تجربه کردن.
(یَ دِ) (ص فا.) آزمایش کننده، آزمایشگر، مجرب.
(یِ) (اِ مص.) امتحان، آزمایش.
(مَ) (ص مر.) حریص، طمع کار.
(~.)(حامص.) حرص، ولع، طمع.
