در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
در دیرِ مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگسِ مستش مست
در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا
وز قدِ بلندِ او بالایِ صنوبر، پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست
وز بَهرِ چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست
شمعِ دلِ دمسازم، بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد، در گیسویِ او پیچید
ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هرچند که ناید باز، تیری که بِشُد از شست
کس چو حافظ نگشاد از رخ اندیشه نقاب
تا سر زلف سخن را به قلم شانه زدند
«حافظ»
(چَ. اَ) (ص فا.) تیرانداز، کمانگیر.
(چَ. سَ) (اِمر.) پرنده‌ای است کوچک مانند گنجشک که به رنگ‌های آبی، خاکستری، زرد و سیاه وجود دارد.
(~. زَ دَ)
۱- چرخیدن، گشتن.
۲- آوارگی، سرگشتگی.
(~ ~.) [ فا - ع. ] (اِمر.) نوعی اسباب تفریحی کودکان که عبارت از دستگاه گردنده‌ای است که بر آن صندلی‌هایی ساخته شده که در آن می‌نشینند و در هوا دور محوری می‌چرخند.
(چَ خِ فَ لَ) [ فا - ع. ] (اِمر.) آسمان، سپهر، چرخ گردنده.
(~. کَ دَ) (مص م.)
۱- به وسیله دستگاه مخصوص عصاره چیزی را گرفتن.
۲- با دستگاه مخصوصی چاقو و مانند آن را تیز کردن.
۳- به وسیله دستگاهی گوشت را ریزریز کردن.
۴- در پزشکی با دستگاه خاصی دندان را تراشیدن.
(چَ) (اِمر.) چرخی که به قوه آب حرکت کند.
(چَ دَ) (مص م.) نک چرخانیدن.
(چَ دَ) (مص م.) حرکت دادن چرخ به دور محورش.
(چَ خُ) (اِ.)
۱- چرخی که با آن آب انگور گیرند.
۲- حوضی که در آن انگور بریزند و لگد کنند تا آبش گرفته شود.
(چَ خِ) (اِ.)
۱- زنجیره ؛ مجموع فرایندهای مرتبط با هم.
۲- فاصله زمانی ای که در طی آن یک حادثه یا پدیده منظم رخ می‌دهد، سیکل.
(چَ) (اِمر.) جامه نازک ابریشمی.
(چَ دَ) (مص ل.) دور خود یا چیزی گردیدن.
(چَ) (اِ.) = چرده. چرته: رنگ، لون (مخصوصاً در چارپایان).
(~.) (اِ.) جایی که چارچوب در خانه را بر آن کار گذارند؛ آستانه.
(چَ دِ) (اِ.)
۱- رنگ.
۲- رنگ پوست.
(چَ) (اِ.) چکاوک، قبره.
(چَ رَ) (اِ.)
۱- بند، زندان.
۲- شکنجه، آزار.
(چَ) (اِ.) ماده مخدری است که از مالش دادن سرشاخه‌های گیاه شاهدانه با دست یا روی پارچه بدست می‌آید و آن را با توتون یا تنباکو می‌کشند.
(~.) (اِ.) چرخشت.
