خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
گر تو فارغی از ما ای نگار سنگین دل
حال خود بخواهم گفت پیش آصف ثانی
«حافظ»
(اِ تَ رَ) (اِ.) معرب استبرک.
۱- دیبا، دیبای ستبر، پارچه‌ای که با زر و ابریشم بافته شود.
۲- نام دو گونه درختچه که در نقاط گرمسیری می‌رویند. از گیاهان کائوچویی ایران هستند.
(اِ تَ رَ) (اِ.) نک اسبترق.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) شاد شدن، شادی کردن.
۲- (اِمص.) گشاده رویی.
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) طلب بصیرت کردن.
۲- (اِمص.) بینا گردیدن.
۳- شناسایی.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) بعید دانستن، دور از قبول.
(اِ ت ِ) [ ع. ] (مص م.) زنده نگه داشتن، باقی گذاشتن.
(اِ ت ِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) پوشیده شدن، پنهان شدن.
۲- (مص م.)پنهان کردن.
(اِ ت ِ تú) [ ع. ] (مص م.)به پیروی دعوت کردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) به پایان بردن، به سر آوردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) سنگین شمردن، گران داشتن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) بهره برداری کردن از دسترنج دیگری.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)
۱- جدا کردن، بیرون آوردن.
۲- ان شاءاللهگفتن. ج. استثناعات.
(~.) [ ع. ] (ص نسب.)
۱- کسی که هوش زیادی دارد.
۲- کودن، کم ذهن.
۳- بی - مانند، بی همتا.
(اِ تِ بَ) [ ع. ] (مص م.) پاسخ گفتن، پذیرفتن.
(اِ تِ رِ) [ ع. استجاره ] (مص م.)
۱- پناه خواستن.
۲- کرایه کردن.
(اِ تِ زِ) [ ع. استجازه ] (مص م.) اجازه خواستن، رخصت طلبیدن. ج. استجازات.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.)کشاندن، جلب کردن.
(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.)خود را به نادانی زدن.
(اِ تِ ض ِ) [ ع. استحاضه ] (مص ل.) خون آمدن از رحم پس از ایام حیض.
(اِ تِ لَ) [ ع. استحاله ] نک استحاله.
