خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست
از لبت شیر روان بود که من می‌گفتم
این شکر گِردِ نمکدانِ تو، بی چیزی نیست
جان درازیِ تو بادا که یقین می‌دانم
در کمان ناوَک مژگانِ تو، بی چیزی نیست
مبتلایی به غمِ محنت و اندوهِ فراق
ای دل این ناله و افغان تو، بی چیزی نیست
دوش، باد از سرِ کویش به گلستان بگذشت
ای گل این چاکِ گریبانِ تو، بی چیزی نیست
دردِ عشق ار چه دل از خلق نهان می‌دارد
حافظ این دیدهٔ گریانِ تو، بی چیزی نیست
رندی حافظ نه گناهیست صعب
با کرم پادشه عیب پوش
«حافظ»
(~. شَ بِ) [ فا - عبر. ] (اِمر.) روز دوم از ایام هفته.
(یَ یا یِ کِّ) (ص.) تنها، یگانه، بی مانند.
(~. بِ زَ) (ص مر.) (عا.) کسی که در دعوا کردن و زد و خورد نظیر ندارد.
(~.) (ص فا.) بی نظیر، بی مانند، سوارِ بی همتا.
(~. خُ دَ) (مص ل.) (عا.) جا خوردن، متحیر و متعجب شدن.
(یَ یا یِ کِّ. سَ) (ص مر.) سوار یگانه، بی همتا در دلیری.
(یِ یا یِ کِّ. ش) (ص مر.) (عا.) آدم وفادار، کسی که وقتی چشمش تو روی کسی باز شد دیگر دست از او بر نمی‌دارد.
(یَ هُ) (ق مر.) (عا.) ناگهان، غیر - منتظره.
(~. چِ) (ص.) درست، تمام، کامل.
(یِ یا یَ) (اِ.)
۱- یک عدد.
۲- یک نفر، کسی.
۳- یگانه، متحد. ؛ ~ به نعل و ~ به میخ زدن کنایه از: در هواداری از هر دو طرف دعوا یا بحث سخن گفتن.
(~. بِ دُ) (اِمر.) (عا.) ستیزه، بگو مگو.
(~. یِ. نِ) (ص.) (عا.) دُردانه، بسیار عزیز. کنایه از: فرزند منحصر به فرد.
(یِ. یِ) (ق مر.)
۱- یکی پس از دیگری.
۲- فرداًفرد، هر یک جداجدا.
(یَ) (ق.)
۱- بی نظیر، بی همتا، فرد.
۲- از تقسیمات ارتش.
(یَ نِ) (ص مر.) فرد، تنها.
(یَ نَ) (حامص.) وحدت، یکتایی.
(یَ نِ) (ص.) یک گونه ؛ یکسان، یک جور.
(یِ) [ تر. ] (اِ.)
۱- کوهپایه، جای سردسیر.
۲- اقامتگاه تابستانی، جای خوش آب و هوا.
