خَمِ زلفِ تو دامِ کفر و دین است
ز کارستانِ او یک شمه این است
جمالت مُعجِزِ حُسن است لیکن
حدیثِ غمزه‌ات سحرِ مبین است
ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشمِ سیه صد آفرین باد
که در عاشق کُشی سِحرآفرین است
عجب عِلمیست عِلم هیئت عشق
که چرخِ هشتمش، هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کیدِ زلفش ایمن
که دل برد و کنون در بندِ دین است
ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار
«حافظ»
(گُ) (اِ.) طبق پهن.
(گُ بُ) (ص.) زیرک، حیله گر.
(گُ بِ) [ په. ] (اِ.) حیوانی است پستان دار و گوشت خوار از تیره گربه سانان، دارای جثه‌ای نسبتاً کوچک، سرِ گرد، سبیل‌های حساس، گوش‌های راست و متحرک و پنجه‌ها و دندان‌هایی تیز. این حیوان به بی صفتی و ...
(~.) (اِ.) بیدمشک.
(~. رَ دَ) (مص ل.) (عا.) در انجام کار خلل وارد کردن و آن را به تأخیر انداختن.
(~. نِ. کَ دَ) (مص ل.) حیله گری کردن.
(~. کَ دَ) (مص م.) بدون دقت و با سهل انگاری شُستن چیزی.
(~. چَ) (ص مر.) کبود چشم، ازرق.
(~. رِ) (ص مر.)
۱- حیله گر، مکار.
۲- نمک نشناس.
(~.) (ص مر.) فریبنده، ذغاباز، محیل.
(گُ بِ یُ)(ق مر.)۱ - رفتاری از روی شوخی وشنگی.
۲- تهدیدی که شوخی باشد نه جدی.
(گَ تِ. بَ) (حامص.)
۱- طراحی چیزی به کمک گرده (یا خاکه) زغال و غیره.
۲- یکی از شیوه‌های ترجمه.
۳- عمل تقلید یا نسخه برداری از یک تصویر یا طرح.
(گُ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریختن.
(گَ)
۱- (اِمص.) گردیدن، گشتن، گردش.
۲- (اِفا.) در ترکیب به معنی گردنده آید: ولگرد، دوره گرد.
۳- (اِ.) آسمان، فلک، گردون.
(~.) [ اوس. ]
۱- (اِ.) خاک.
۲- چیزی که به صورت آرد یا پودر درآمده باشد.
۳- از اشکال دارویی که در آن دارو به شکل پودر عرضه می‌شود.
۴- (عا.) مواد مخدر: هرویین.
۵- گور، قبر.
۶- بهره، نصیب.
۷- اثر، نشانه.
(گِ) (ص.) هر چیز مدور و دایره شکل.
(گُ) [ په. ] (ص.) دلیر، پهلوان.
(گِ. مَ دَ) (مص ل.) جمع شدن، فراهم آمدن.
(~. وَ دَ) (مص م.) جمع کردن، فراهم آوردن.
(~. وَ رَ دِ) (ص فا.) فراهم - کننده.
