خَمِ زلفِ تو دامِ کفر و دین است
ز کارستانِ او یک شمه این است
جمالت مُعجِزِ حُسن است لیکن
حدیثِ غمزه‌ات سحرِ مبین است
ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشمِ سیه صد آفرین باد
که در عاشق کُشی سِحرآفرین است
عجب عِلمیست عِلم هیئت عشق
که چرخِ هشتمش، هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کیدِ زلفش ایمن
که دل برد و کنون در بندِ دین است
جهان را نیست کاری جز دو رنگی
گهی رو می نماید گاه زنگی
«نظامی»
(لَ یا لِ) (ص.) کوتاه، قد کوتاه.
(تَ) (اِ.) = کتک:
۱- چوبدستی، عصا.
۲- دسته هاون.
۳- چوب گازران.
۴- ضرب (مطلق) زدن (چه با چوب و چه غیر آن)، کتک.
(کَ ثَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- بسیار از هر چیز.
۲- نام جویی در بهشت.
(اِ.) خانه‌ای که از علف و نی و چوب ساخته شود.
(اِ.) هر یک از مواردی که به طور طبیعی مثل پهن چهارپایان یا مصنوعی مثل انواع کود شیمیایی برای تقویت و رشد گیاه به طور مصنوعی به خاک اضافه می‌شود.
(دِ) [ فر. ] (اِ.) ساقط کردن حکومتی به طور ناگهانی از طریق نیروهای نظامی.
(کُ دَ رَ) (اِ.) نوعی از مرغابی.
(~.) [ ع. ] (اِ.) قاطر، فیل.
(کُ دَ) (ص.) کم عقل، کندفهم.
(دَ) [ په. ] (ص.) طفل، خردسال.
(دَ نِ) (ق.) مانند کودکان بودن مجازاً: غیرمنطقی، نامعقول.
(دَ کِ) (اِمر.) مدرسه‌ای که به تربیت کودکان (بین ۳ تا ۶ ساله) اختصاص دارد، مدرسه قبل از دبستان، پیش دبستانی.
(دَ) (اِ.) کودک بودن، زمان کودک بودن.
[ په. ] (ص.) نابینا.
(خا دَ) (مص.) (عا.) اشتباه کردن، بد فهمیدن.
(اِمر.) سراب، شوره زار.
(اِ.)
۱- جریان، بحبوحه.
۲- جریان هوا.
(اِ.) عمل خارج کردن جنین از رحم، سقط جنین.
(کُ تُ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری دارویی که در پزشکی عمدتاً برای درمان بیماری‌های التهابی به کار می‌رود.
(دِ) (اِ.) جامه پشمین، گلیم، پلاس.
