خسروا گویِ فلک در خَمِ چوگان تو باد
ساحتِ کون و مکان عرصهٔ میدانِ تو باد
زلفِ خاتونِ ظفر شیفتهٔ پرچم توست
دیدهٔ فتحِ ابد عاشقِ جولانِ تو باد
ای که انشاءِ عطارد صفتِ شوکتِ توست
عقل کل چاکرِ طُغراکشِ دیوانِ تو باد
طِیرهٔ جلوهٔ طوبی قدِ چون سروِ تو شد
غیرتِ خُلدِ بَرین ساحتِ بُستانِ تو باد
نه به تنها حَیَوانات و نَباتات و جَماد
هر چه در عالمِ امر است به فرمانِ تو باد
دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف
ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم
«حافظ»
(~. پَ جِ) (ص مر.) صنعتگر.
(تِ) [ فر. ] (اِ.) ابزاری برای ثابت نگه داشتن اندام شکسته بدن.
(تُ یِّ) [ فر. ] (اِ.)
۱- کارگاه هنری که در آن چند هنرجو زیر نظر استاد به کار مشغولند.
۲- جایی که در آن فعالیت هنری انجام می‌شود.
(تَ) (اِ.) اتم.
(مُ فِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- توده هوایی که اطراف کره زمین را فرا گرفته، جو.
۲- کنایه از: اوضاع و احوال.
(تِ) [ فر. ] (ص. اِ.) منکر وجود خدا، بی اعتقاد به وجود خدا.
(تُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- ورق برنده در بازی.
۲- دستاویز، بهانه.
[ په. ] (اِ.) نگاهبان آتش.
[ ع. ] (اِفا.) آینده، آن که پس از این آید.
(یِّ) [ ع. ] مؤنث آتی ؛ آینده.
[ ع. ] (اِ.) جِ اثر؛ نشانه‌ها.
[ ع. ] (اِ.) جِ اثم ؛ گناه‌ها، بزه‌ها.
(ثِ) [ ع. ] (اِفا.) گناهکار، مجرم.
(دَ) (مص م.) از حد گذراندن.
(اِ.)(عا.) = آژان:مأمور شهربانی، پاسبان.
(جُ) (اِ.) معرب آگر یا آگور؛ خشتی که در کوره پخته شده باشد و یکی از مصالح قدیمی ساختمان سازی است و اندازه آن معمولاً از حدود ۲۰*۲۰ تا حدود ۲۵*۲۵ سانتی متر است و انواع مختلف دارد: نظامی، ختایی، ...
(~ ِ نَ) (اِمر.) نوعی از آجر که از اکسید منیزیوم و برخی از سیلیکات‌های دیرگداز ساخته می‌شود و در مقابل حرارت مقاومت دارند.
(جِ) [ ع. ] (ص.)
۱- آینده.
۲- آخرت.
۳- مدت دار.
(جُ یا جَ) (اِ.) آروغ.
[ فر. ] (اِ.)
۱- افسری که در خدمت افسر عالی رتبه باشد.
۲- (عا.) آژان، مأمور پلیس.
