به آبِ روشنِ می عارفی طهارت کرد
عَلَی الصَّباح، که میخانه را زیارت کرد
همین که ساغرِ زَرّینِ خور، نهان گردید
هِلال عید به دورِ قدح اشارت کرد
خوشا نماز و نیازِ کسی که از سرِ درد
به آبِ دیده و خونِ جگر طهارت کرد
امام خواجه، که بودش سرِ نمازِ دراز
به خونِ دخترِ رَز خرقه را قِصارت کرد
دلم ز حلقهٔ زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد
اگر امامِ جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد
گردون چو کرد نظم ثریا به نام شاه
من نظم در چرا نکنم از که کمترم
«حافظ»
(~. کَ دَ) (مص ل.) سیر کردن، گردیدن.
(گُ) (اِ.) بهشت.
(گَ تَ) [ په. ] (مص ل.)
۱- دور زدن، گردیدن.
۲- تغییر کردن.
۳- شدن.
۴- جستجو کردن.
۵- گردش، سیر کردن.
۶- چرخیدن، دور زدن.
۷- مراجعت کردن.
۸- جنگ کردن، مبارزه کردن،
۹- انتقال یافتن، رسیدن.
۱۰ - زایل شدن، غروب کردن.
(گَ تِ) (ص مف.)
۱- گردیده.
۲- تغییر یافته، عوض شده.
۳- گردش کرده، سیر کرده. گشتی (گَ) (اِ.) پاسبان شب، پلیس.
(گَ شَ) (ص.) بسیار، انبوه.
(گُ نِ) (ص.) (عا.) گرسنه.
(گُ نِ) (حامص.) گرسنگی.
(گُ) (حامص.) جفت گیری حیوان نر با ماده.
(گُ دَ) (مص ل.) آمیختن نر و ماده.
(گِ) [ په. ] (اِ.)
۱- گیاهی است یک ساله با گل‌های سفید و چتری، از سبزی‌های خوردنی که مزه آن تند است.
۲- ورقی دربازی که خال‌های آن شبیه برگ گشنیز است، خاج.
(گُ دَ) (مص م.) باز کردن.
(گُ دَ یا دِ) (ص مف.) باز شده، وا شده.
(گُ دِ) (حامص.) گشایش.
(گَ) (حامص.) = کشی:
۱- خوشی، خوشحالی، شادمانی.
۲- خرامیدگی، رفتار توأم با ناز.
(گُ) (مص مر.) کلام، قول، گفتار.
(گُ تُ شُ) (اِمص.)
۱- گفتن و شنیدن مکالمه.
۲- مباحثه، جر و بحث.
(~ُ ش) (اِمص.) نک گفت و شنود.
(گُ) (حامص.) سخن، حدیث.
(~. دَ) (حامص.)
۱- معالجه بیماری‌های روانی از راه گفت و گوی پزشک و بیمار.
۲- استفاده از روش‌های توان بخشی برای درمان اختلال‌های تکلم.
(گُ تِ) (اِمص.) گفت و گو، مباحثه.
